หมั่นทบทวนบุญ

เมื่อเราบูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปตั้งใจให้แน่แน่ว มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานกันทุกๆ คนนะให้นั่งขัดสมาธิ โดยเอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ให้นิ้วชี้ของมือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย วางไว้บนหน้าตักพอสบายๆ หลับตาของเราเบาๆ ค่อนลูก พอสบายๆ คล้ายๆกับตอนที่เราใกล้จะหลับ อย่าไปบีบเปลือกตา อย่ากดลูกนัยน์ตา

แล้วก็ทำใจของเราให้เบิกบาน ให้แช่มชื่น ให้สะอาด บริสุทธิ์ผ่องใส ไร้กังวลในทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ให้ปลดให้ปล่อย ให้วาง ทำใจให้ว่างๆ

คราวนี้เราก็มาสมมติว่า ภายในร่างกายของเราปราศจากอวัยวะ ปอด ตับ ม้าม ไต หัวใจ เป็นต้น สมมติเป็นที่โล่งๆ ว่างๆ เป็นปล่อง เป็นช่อง เป็นโพรง กลวงภายใน คล้ายๆ ท่อ แก้ว ท่อเพชรใสๆ

หมวดหมู่แห่งบุญ

คราวนี้เราก็นึกถึงบุญทุกบุญตั้งแต่ภพในอดีตกระทั่งถึงปัจจุบันนี้ บุญที่เราทำประจำวัน บุญประจำอาทิตย์ บุญประจำ เดือน บุญประจำปี บุญพิเศษที่เราทำตามวาระ เรานึกน้อมทุกๆบุญเอาไว้ในกลางกาย โดยเฉพาะบุญที่ผ่านมา มหากฐินสามัคคี ซึ่งเป็นมหากาลทาน หนึ่งปีมีครั้งเดียว ซึ่งเรายังไม่ลืมเลือนภาพในวันนั้นเลย นำมาซึ่งมหาปีติจนถึงวันนี้ นึกเมื่อไรก็ปลื้ม

ความปลื้มนั้นเป็นทางมาแห่งบุญ ซึ่งเราจะเอามาใช้ในการปฏิบัติธรรม โดยเฉพาะช่วงสุดท้ายของชีวิต อะไรที่เราทำความดีแล้วปลื้ม ภาพนั้นจะแรง จะมาฉายให้เราเห็นอยู่คนเดียวแล้วก็จะทำให้ใจเราเบิกบาน ผ่องใส จะมีชีวิตใหม่ในสุคติโลกสวรรค์ เพราะฉะนั้นให้นึกทุกบุญเลย โดยแบ่งเป็นหมวดหมู่เพื่อง่ายในการระลึกนึกถึง

บุญประจำวัน เช่น ใส่บาตรพระ รักษาศีล นั่งธรรมะทุกวันทำการบ้าน*ทุกวัน หรือช่วยเหลือเกื้อกูลเพื่อนมนุษย์ ให้
วิทยาทาน ให้ธรรมทาน ให้อภัยทาน ให้สิ่งที่ดีงาม ให้ความรักความปรารถนาดีแก่เพื่อนมนุษย์ ให้รอยยิ้ม เป็นต้น

บุญประจำอาทิตย์ อาทิตย์หนึ่งเราก็มานั่งธรรมะร่วมกัน มาถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน มาฟังธรรม แล้วก็มาสร้าง
มหาทานบารมีร่วมกันทุกวันอาทิตย์

บุญประจำอาทิตย์ อาทิตย์หนึ่งเราก็มานั่งธรรมะร่วมกัน มาถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน มาฟังธรรม แล้วก็มาสร้าง
มหาทานบารมีร่วมกันทุกวันอาทิตย์

บุญประจำเดือน อาทิตย์ต้นเดือน เราก็มาบูชาข้าวพระกันไม่เคยขาดเลย มีบุญบูชาข้าวพระ บุญถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน บุญฟังธรรม บุญปฏิบัติธรรม บุญถวายปัจจัยไทยธรรม เป็นต้น

บุญประจำปี เช่น ทอดกฐิน ผ้าป่า มาฆบูชา วิสาขบูชา

บุญพิเศษตามวาระ เช่น บุญหนังสือบ้าง บุญไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์บ้าง บุญถวายยารักษาโรค เป็นต้น

เราก็นึกทุกบุญเลย ให้มารวมกันอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ เป็นดวงบุญใสๆ ใสละเอียดเหมือนกับเพชรต้องแสง หรือใสเหมือนกระจกคันฉ่องส่องเงาหน้า หรือใสเหมือนน้ำบ้าง แล้วแต่ความละเอียดของใจเรา เป็นดวงกลมรอบตัว เหมือนดวงแก้วกายสิทธิ์ ใส สว่าง เหมือนดวงอาทิตย์ตอนเที่ยงวันหรือยิ่งกว่านั้น ใสเกินใส ดวงใสซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้าให้บังเกิดขึ้นในกลางกายเรา บางท่านอาจจะนึกว่า อยู่ในกลางองค์พระใสๆ ก็ได้ หรือองค์พระอยู่ในกลางดวงบุญใสๆ ก็ได้ ตรงไหน
ชัด เราถนัดแบบไหน เราก็เอาตรงนั้น

แล้วก็ทำใจให้เบิกบาน แช่มชื่น ให้ปลื้มว่า เราเอาชนะความโลภ ความโกรธ ความหลงมาได้ในระดับหนึ่ง จนกระทั่ง
เปลี่ยนมาเป็นกระแสธารแห่งบุญ มารวมตัวเป็นดวงใสๆ ในกลางกายของเราที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ ซึ่งอยู่ในกลางท้องในระดับที่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ แล้วก็ตรึกไปด้วยใจที่ใสๆ หน้าที่ยิ้มๆ เบิกบาน

จะประคองใจด้วยคำภาวนา สัมมาอะระหัง ก็ได้ หรือจะนึกถึงดวงบุญ องค์พระ เฉยๆ โดยไม่ต้องภาวนาก็ได้ ให้หยุด
ให้นิ่งๆ

“หยุดเป็นตัวสำเร็จ” ๕ คำจำไว้ ที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ท่านให้หลักเอาไว้ว่า หยุดเป็นตัวสำเร็จ ตั้งแต่เบื้องต้นจนกระทั่งเป็นพระอรหันต์ หยุดอย่างเดียว ไม่ต้องไปทำอะไรที่นอกเหนือจากนี้ จะมืดหรือจะสว่างไม่ต้องไปคำนึงถึง หยุดนิ่งอย่างเดียว

มีอะไรให้ดูเราก็ดูไป ดูไปเรื่อยๆ ไม่เลือกที่จะดู อย่างสบายๆ โดยไม่ต้องคิดอะไรทั้งสิ้น หยุดนิ่งเรื่อยไปอย่างสบ๊าย
สบาย ทำใจให้เบิกบาน เดี๋ยวทุกคนจะสมหวังดังใจ จะเข้าถึง

เพราะฉะนั้น ทำให้ถูกวิธี ต้องสบายๆ คล้ายๆ กับตอนใกล้จะหลับ ตอนนั้นเราสบายแต่ไม่มีเป้าหมาย แต่นั่งสมาธิ เราสบายอย่างมีเป้าหมาย ตรึกถึงดวงใส หยุดอยู่กลางดวงใส ซึ่งเป็นดวงบุญที่เราได้ทำเอาไว้ หรือตรึกอยู่ในกลางองค์พระซึ่งอยู่ในกลางท้องของเราก็ได้

คืนนี้ก็เช่นเคย ใครเหนื่อย ใครง่วง ใครเพลีย ใครนั่งตั้งใจมากเกินไปแล้วมันตึง ก็ปล่อยให้หลับไปสักพักหนึ่ง พอสดชื่น ตื่นขึ้นมาเราก็ทำภาวนาต่อ ทำความเพียรต่อ ใครเมื่อยก็ขยับฟุ้งก็ลืมตา แล้วก็เริ่มต้นว่ากันใหม่ ปรับยุทธวิธีในการฝึกใจให้หยุดให้นิ่งนะ ให้ลูกทุกคนสมหวังดังใจในการเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวคืนนี้ ต่างคนต่างนั่งกันไปเงียบๆ นะ

วันเสาร์ที่ ๒๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๕