พระของขวัญ

พระของขวัญ

          บัดนี้ท่านทั้งหลายบรรดาที่มารับของขวัญ สมทบทุนสร้างโรงเรียนพระปริยัติวัดปากน้ำ ได้อุตส่าห์พยายามมาโดยความบากบั่นกรากกรำ ทรมานร่างกายมา ก็เพราะอยากจะได้ของขวัญ รู้ว่าของขวัญนี้เป็นของศักดิ์สิทธิ์ เป็นมหัศจรรย์ เมื่อเราได้ของขวัญแล้ว ให้ตั้งใจแน่แน่ว หยิบของขวัญนั้นด้วยมือของตน แก้ห่อของขวัญออก หยิบด้วยมือของตนแล้ว มาดู ให้จำของขวัญนั้นแม่นยำแน่นอน ไม่ฟั่นเฟือนไม่หลงใหล จำได้แน่นอนแม่นยำดีแล้ว ให้น้อมเข้าไปในกลางตัว

          หญิงน้อมเข้าไปในทางช่องจมูกซ้าย ชายน้อมเข้าไปในทางช่องจมูกขวา เข้าไปตั้งอยู่กลางตัว กลางตัวน่ะสะดือทะลุหลัง ขวาทะลุซ้าย สะดือทะลุหลังไปเส้นหนึ่งด้ายกลุ่ม ขวาทะลุซ้ายไปเส้นหนึ่งด้ายกลุ่ม ขึงตึง ตรงกลางจรดกัน นั้นเรียกว่า กลางกั๊ก อาราธนาพระไปตั้งอยู่กลางกั๊กนั้น เราหันหน้าไปทางไหน พระหันหน้าไปทางนั้น กลางกั๊กนั่นแหละถูกกลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ใสบริสุทธิ์ เท่าฟองไข่แดงของไก่ ตั้งอยู่กลางดวงธรรมนั้น ดวงธรรมนั้นถ้าใสสะอาดอยู่ ชีวิตของเรารุ่งโรจน์โชตนาการ

          ถ้าดวงธรรมนั้นซูบซีดเศร้าหมองอยู่ชีวิตของเราไม่ผ่องใส ซูบซีดเศร้าหมองเหมือนกัน  ภายหลังตั้งใจลงไปอีกชั้นหนึ่ง หญิงสอดใจไปในทางช่องจมูกซ้าย ชายสอดใจไปในทางช่องจมูกขวา เข้าไปตั้งอยู่ในกลางองค์พระของขวัญนั้น พอถูกกลางองค์พระของขวัญก็ถูกพระพุทธเจ้านับอสงไขยไม่ถ้วน

          แล้วก็ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้าโดยบาลีว่า สัมมาอะระหัง ๆ ให้ช่วยประคองใจเราให้หยุดให้นิ่ง สัมมาอะระหัง ๆ ๆ ให้ช่วยประคองใจให้หยุด สัมมาอะระหัง ๆ ๆ ให้ช่วยประคองใจให้หยุด พอถูกส่วนเข้าเท่านั้น หยุดกึ๊กเชียว ใจหยุด เมื่อใจหยุดแล้วเราเอาใจของเราเข้ากลางหยุดนั่น กลางของกลาง ๆ ๆ ซ้ายขวาหน้าหลังล่างบนนอกในไม่ไป กลางของกลาง ๆ ๆ หนักเข้า พอถูกส่วนเข้า เห็นพระแจ่ม ลืมตาก็เห็น หลับตาก็เห็น นั่งก็เห็น นอนก็เห็น เดินเห็น ยืนเห็น นึกเวลาไรให้แจ่มเวลานั้น

          เมื่อเห็นแจ่มดังนั้นแล้ว ใจหยุดนิ่งอยู่กับพระที่เห็นแจ่มนั่นแหละ เป็นมหัคคตกุศล กามาวจรกุศล จะทำบุญกุศลอย่างหนึ่งอย่างใดสู้ไม่ได้ สร้างวัดวาอาวาสอย่างหนึ่งอย่างใด สู้ใจหยุดนิ่งอยู่กับพระของขวัญนั้นอึดใจเดียวเท่านั้นแหละไม่ได้  เสียเงินสักกี่โกฏิกี่ล้านก็สู้ไม่ได้  เมื่อเราเอาใจของเราจรดอยู่พระของขวัญที่เห็นแจ่มนั้น เป็นมหัคคตกุศล เป็นสมาธิแล้ว ตายไม่ตกนรก อยู่กับพระของขวัญที่เห็นแจ่มนั่นแหละ ใจอยู่ที่กลางของหยุดเข้า ก็กลางของกลาง ๆ ๆ หนักเข้าไป อย่าถอย ตายตัวทีเดียว ไม่ถอยกลับกัน ตรงนี้ตายตัวไม่ถอยกลับ หนักเข้า ๆ พระนั่นโตได้ แปลงสีได้ เป็นพระแก้วใส เท่า ๆ ตัวเรา หรือโตกว่าตัวเรา เราก็เอาใจของเราไปหยุดนิ่งอยู่กลางองค์พระแก้ว สะดือทะลุหลัง ขวาทะลุซ้าย กลางกั๊กแบบเดียวกัน ไปหยุดนิ่งอยู่กลางองค์พระแก้วนั่น พอหยุดนิ่งอยู่กลางองค์พระแก้วแล้วก็ ระลึกถึงความบริสุทธิ์ดีของพระแก้วว่า สัมมาอะระหัง ๆ ๆ ๆ ๆ ใจเราก็หยุดตามเดิม หยุดก็เข้ากลางของหยุดไปตามเดิม กลางของกลาง ๆ ๆ นิ่ง พระแก้วนั้นก็ใสหนักขึ้น สะอาดหนักขึ้น โตหนักขึ้น จะไปไหนกับพระแก้วนั้นก็ได้ อาราธนาพระแก้วไปนรก ๔๕๖ ขุม ไปตรวจนรกดูได้ตลอด

          เมื่อไปถึงสัตว์นรกแล้ว จะไปพูดไปถามกับสัตว์นรกอย่างหนึ่งอย่างใดได้ตามความปรารถนา หรือจับมือจับแขนของสัตว์นรกนั้นไต่ถามก็ได้  จับมือถือแขนได้ตามใจชอบ  ตามความปรารถนาเหมือนมนุษย์เรา ถ้าว่าเราจะไปดูพวกเปรต ตรวจดูพวกเปรต มี ๑๒ ตระกูล ไปพูดไปจากันได้ ไต่ถามบุพกรรมที่กระทำดีกระทำชั่วร้ายอย่างหนึ่งอย่างใดได้  บ้านช่องอยู่ที่ไหนถามได้ จับมือถือแขนกันพูดได้แบบเดียวกัน ถ้าจะไปพวกอสุรกายก็แบบเดียวกัน จับมือถือแขนพูดกันได้ ไต่ถามกันได้ มีบุพกรรมอันใดกระทำไว้ มาเป็น มาได้ มาอยู่ในอบายภูมินี้ พูดรู้เรื่องกัน จับมือถือแขนกันตามชอบใจ ไปในพวกสัตว์เดรัจฉาน สัตว์เดรัจฉานนั้นมีกายข้างนอก ถ้ากายข้างในน่ะเป็นกายมนุษย์ละเอียดแท้ ๆ นั่นก็จับมือถือแขนกันพูดได้

          จะไปหาพวกมนุษย์ ตรวจดูพวกมนุษย์ มีมากน้อยเท่าไร ไปตลอดหมด กายมนุษย์นั่นก็จับมือถือแขนกันพูดได้ กายหยาบ กายละเอียดจับได้ทั้งนั้น ถ้าจะไปในพวกเทวดา จาตุมหาราช ตาวติงสา ยามา ตุสิตา นิมมานรดี ปรนิมมิตวสวัตตี มีมากน้อยเท่าใด จับมือถือแขนกันพูดได้ ถ้าจะไปในพวกรูปพรหม ๑๖ ชั้น ไปจับมือถือแขนกันพูดได้  ไปในพวกอรูปพรหม ๔ ชั้น มีมากน้อยเท่าใด จับมือถือแขนกันพูดได้

          ถ้าจะไปในพวก ไปหาในพระพุทธเจ้าในนิพพาน เข้าเฝ้าไปในนิพพาน ไปเฝ้าพระพุทธเจ้า ไปหาพระพุทธเจ้า ไปถึงพระพุทธเจ้าแล้ว พูดอย่างหนึ่งอย่างใดกับพระพุทธเจ้าได้ ทูลอย่างหนึ่งอย่างใดกับพระพุทธเจ้าได้ จับมือถือแขนกับพระองค์ก็ได้ เหมือนมนุษย์เราแบบเดียวกัน เมื่อเป็นเช่นนั้น ของนี้เป็นของศักดิ์สิทธิ์  อัศจรรย์อย่างนี้เห็นไหมล่ะ  ศักดิ์สิทธิ์นัก ถ้าใครได้ดังนี้แล้ว คนนั้นก็ตายก่อนตายได้ ก่อนจะตาย นั่งตายก็ได้ พูดไปจนกระทั่งดับจิตก็ได้ ตายซะก่อนตายสักชั่วโมง ๒ ชั่วโมงได้ เพราะมีกายของขวัญ เพราะมีกายแก้วน่ะสำคัญนัก

          ถ้าไม่ถึงขนาดนั้น เราต้องการจะรวยในชาตินี้ จะค้าขาย เอาใจจรดเข้าที่พระของขวัญนั้น ขออาราธนาพระองค์ได้ทรงโปรด ข้าพระพุทธเจ้าเป็นพ่อค้า หญิงก็ หม่อมฉันเป็นแม่ค้า การค้าของข้าพระพุทธเจ้า ขอให้กว้างขวางเต็มประเทศไทย ล้นประเทศไทย ขอให้ซื้อง่ายขายคล่องกำไรงาม ดังไปถึงพระนิพพาน ส่งผังซื้อง่ายขายคล่องกำไรงามมาเต็มตัวล้นประเทศไทยเรา ก่อนจะค้าขายภาวนาอย่างนี้ทุกคราวไป ขายของ ขายง่าย ขายดาย ขายสะดวกเหมือนเทน้ำเทท่า

          ถ้าจะรับราชการ ขออาราธนาพระองค์ได้ทรงโปรด ข้าพระพุทธเจ้าเป็นผู้รับราชการ หม่อมฉันเป็นผู้รับราชการ หรือรับราชการอยู่แล้วก็บอกว่า ข้าพระพุทธเจ้ารับราชการอยู่แล้ว หม่อมฉันรับราชการอยู่แล้ว ขอหน้าที่ราชการของข้าพระพุทธเจ้าขอให้ราบรื่นเรียบร้อย ไม่เป็นที่สะดุดตาสะดุดใจผู้หลักผู้ใหญ่ ขอให้เป็นที่นิยมชมชอบ ประกอบข้าพระพุทธเจ้าให้เป็นข้าราชการชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก สูงสุดในสายราชการนี้ หน้าที่ราชการชนิดใดก็อาราธนาท่านในทางชนิดนั้นไป ก็จะได้ผลสมความปรารถนา ก็ดังไปถึงนิพพาน ท่านก็ส่งผังราชการสูงสุดลงมาให้เต็มตัวเรา ก่อนไปรับราชการอย่างนี้ทุกคราวไป

          ถ้าจะไปทำนาทำไร่ ทำสวน ทำการงาน ด้วยปลีแข้งของตน ด้วยกำลังอวัยวะร่างกายของตน ขอพระองค์ได้ทรงโปรดการงานของข้าพระพุทธเจ้าเป็นดังนี้ ขอให้ทำง่าย ทำดาย ทำสะดวก ได้ผลเกินควรเกินค่า นิ่งอยู่กลางองค์พระของขวัญนั้น สัมมาอะระหัง ๆ ๆ ดังขึ้นไปถึงพระนิพพาน ส่งผังได้ผลเกินควรเกินค่ามาเต็มตัวเรา

          ถ้าเราจะไปทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ขออาราธนาพระองค์ได้ทรงโปรด ขอให้ไปดีมาดีสวัสดีมีชัย นิ่งอยู่กลางองค์พระ สัมมาอะระหัง ๆ ๆ ดังขึ้นไปถึงพระนิพพาน ส่งผังไปดีมาดีสวัสดีมีชัยมาเต็มตัวเรา

          วิธีเราได้ของขวัญไปแล้ว ให้ปฏิบัติให้ถูกส่วนดังนี้ ที่บอกให้ฟังนี้น่ะ เป็นวิธีของการประพฤติปฏิบัติรักษาในพระของขวัญนี้

          ถ้าแม้ว่า  เราได้พระของขวัญนี้เป็นกรรมสิทธิ์ของเราแล้วล่ะก็ ติดอยู่กับตัวเราเสมอ ๆ บำบัดโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ โรคภัยไข้เจ็บมีในตัวหายหมด

          ถ้าเด็กเล็กละก็อ้วนท้วนทีเดียว ตกน้ำก็ไม่ตาย เรือล่มก็ไม่ตาย รถชนรถทับไม่เป็นอันตรายทั้งนั้น ณรงค์สงครามเกิดขึ้นไม่ต้องอพยพหลบหลีก เมื่ออยู่อย่างไรก็อยู่อย่างนั้นตามหน้าที่ ทำมาหากินอย่างไรก็ทำมาหากินอย่างนั้นตามหน้าที่

          ถ้าเข้าสมรภูมิไปรบกับเขาก็ไม่ต้องหวั่นหวาด มีพระของขวัญแล้ว อาวุธยุทธภัณฑ์ทำอันตรายไม่ได้ ให้รักษาไว้ให้ดีนะ เป็นของสำคัญเหมือนแก้วสารพัดนึก

          พระพุทธเจ้าท่านทรงรับสั่ง เมื่อทำสำเร็จในวันแรก เวลาออก เวลาได้อรุณออกพรรษาทรงรับสั่งว่า “ตั้งแต่มีธาตุมีธรรมมา ของศักดิ์สิทธิ์ขนาดนี้พึ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในโลก” คำนี้ ของศักดิ์สิทธิ์ในชมพูทวีป สากลจักรวาล อนันตจักรวาล นิพพานถอดกาย ในมนุษย์ก็ดี ในภาคพื้นก็ดี ศักดิ์สิทธิ์แค่ขนาดนี้ไม่มี เพราะเหตุว่า ของศักดิ์สิทธิ์นี้มนุษย์ไม่ได้ทำตามปรกติธรรมดา

          อาราธนาพระพุทธเจ้า  มีธรรมกาย ธรรมกายไปอาราธนามา ให้ท่านปรุงขึ้น  ตกแต่งให้มนุษย์ เมื่อมนุษย์คนใดรับไปได้แล้ว มนุษย์คนนั้นมีสมบัติติดตัวพันล้านทุกคน คือขอท่านไว้ อาราธนาว่ามนุษย์ผู้ใดสบสมทุนสร้างโรงเรียนละขอให้เป็นเศรษฐีทุกคน

          ถึงได้อาราธนาสมบัติมาติดตัวไว้  พันล้าน พันล้าน ทุกคนไป ให้รักษาพระนี้ไว้ให้ดี ถ้ารักษาดีล่ะก็เรียบร้อยท่านอยู่ได้สะดวกดี อยู่กับเรา

          ถ้ารักษาดูถูกดูหมิ่นน่ะหายไปเสียไม่อยู่ด้วย เมื่อหายไปอย่างหนึ่งอย่างใดแล้ว เคารพคารวะนับถือเข้า อาราธนาอ้อนวอนเข้า กลับมาอยู่อีกก็ได้  ให้ตั้งใจดังนี้ ไม่ใช่ของธรรมดานะ เปล่งรัศมีก็ได้ พูดก็ได้ ลอยไปก็ได้ หายไปก็ได้ กลับมาก็ได้ ของนิดนึงเท่านี้ล่ะอัศจรรย์นัก ไม่ใช่ของตาย ของเป็น เขาเรียกว่าของสำเร็จ  ของศักดิ์สิทธิ์ ให้จำไว้ให้แน่นอนนะ เอ้าแล้วก็จะแจกพระต่อไป