สื่อธรรมะ

เป็นพระนี่ อยู่เหนือความรวยความจนนะ พระไม่ได้คิดเรื่องรวย และไม่ได้คิดเรื่องจน มันเหนือตรงนั้นไปแล้ว วัดก็เหมือนกันอยู่เหนือคําว่า “วัดรวย” หรือ “วัดจน” “วัด” เป็นเครื่องวัดของคนเข้าวัดว่า กิเลสหรือสิ่งไม่ดีนั้นหมดไปแค่ไหน ยังเหลืออีกแค่ไหน และเป็นสถานที่ตักตวงบุญเป็นแหล่งเนื้อนาบุญ เป็นแหล่งแห่งความรู้อันบริสุทธิ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่จะทําให้เราดําเนินชีวิตได้ถูกต้อง ไม่ผิดพลาด มีสุคติเป็นที่ไป มีเป้าหมายคือ พระนิพพาน เราจะมองที่ถาวรวัตถุ หรือจํานวนคนเข้าวัดว่า วัดนี้รวย วัดนี้จน ไม่ถูกต้อง วัดหลวงปู่หลวงตาในหลาย ๆ วัดที่ต่างจังหวัด...

หลวงพ่อคิดว่า พวกเราคงมีจิตใจเช่นเดียวกับหลวงพ่อ คืออยากจะเห็นพระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง เรามาเกิดในยุคนี้ ที่มีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจําชาติ และเป็นประโยชน์ต่อเราและโลกนี้ เราจะให้มันถล่มทลายในยุคของเรา หาควรไม่ ยุคของเราพระพุทธศาสนาจะต้องเฟื่องฟูที่สุด เหมือนย้อนยุคพุทธกาล หลวงพ่อมีความคิดว่า อะไรก็ตามที่มีบันทึกในพระไตรปิฎกจะต้องเป็นสิ่งที่พิสูจน์และสามารถยืนยันได้ว่า “มีจริง” ในยุคปัจจุบันของพวกเรานี่แหละ อย่างเช่น ในพระไตรปิฎกมีการบันทึกว่า มีการเลี้ยงพระแสนรูป ผ่านมาพันปี คนชักไม่ค่อยเชื่อแล้วว่า มันจะเป็นไปได้อย่างไร แต่ในที่สุดเราก็พิสูจน์แล้วว่า มีจริง แล้วก็ดีจริง สามารถทําได้ ถวายจีวรแสนผืน ถวายยารักษาโรคแสนชุด...

จะประกอบอาชีพอะไร ต้องเลือกให้ดี เพราะมันมีผล กับความใสความหมองของใจ เราจะเห็นภาพนั้น ได้ยินเสียงนั้น และถูกบันทึกเป็นภาพเอาไว้ในใจ มันจะปรุงให้ใจเราใสหรือหมองตลอดเวลาเลย จะถูกบันทึกอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ และจะไปฉายเป็นภาพให้เห็นตอนใกล้จะละโลก ที่เรียกว่า “กรรมนิมิต” เหมือนเราดูหนังอยู่คนเดียว ซึ่งมีตัวเองเป็นพระเอกหรือเป็นผู้ร้ายอยู่ตรงนั้น มีผลทํา ให้ใจหมองหรือใส คตินิมิตก็จะไปตามความใสความหมองของใจ แล้วนําไปสู่ปรโลก คือ สุคติ หรือทุคติ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นตรงนี้ ถึงสอนว่าให้ประกอบสัมมาอาชีวะเท่านั้น งดเว้นมิจฉาอาชีวะ ๕ อย่าง คือ ค้าอาวุธ ค้ามนุษย์ ค้ายาพิษ...

บุคคลที่ใช้สื่อในการใส่ร้ายบิดเบือนผู้อื่น มักจะมีจิตใจที่ขุ่นมัว คิดแต่ว่าจะเอาความผิดไปใส่เขาอย่างไร และก็คิดหาผลประโยชน์เป็นปกติ เพราะฉะนั้นในใจจะมีแต่สิ่งชั่วร้ายตลอดเวลา ผ่านกระบวนความคิด คําพูด และการกระทําคนพวกนี้ เมื่อตายไปแล้ว...ด้วยจิตเศร้าหมองก็จะไปบังเกิดในมหานรก ขุมที่ ๔ จะถูกดึงดูดวูบลงไปเลย จะไม่ไปโดนพิพากษาแบบในยมโลกซึ่งเป็นลหุโทษ และจะถูกทรมานในรูปแบบต่าง ๆ ทุกข์ทรมานมาก ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๘

ในกรณีที่คนท้องมีความผิดปกติบางอย่าง ที่คุณหมอยืนยันว่า ต้องทําแท้งเด็กออกเพื่อรักษาชีวิตแม่ไว้ หากเป็นกรณีนี้ต้องตัดสินอย่างไร ในกรณีที่คนท้องมีความผิดปกติบางอย่าง ที่คุณหมอยืนยันว่าต้องทําแท้งออกเพื่อรักษาชีวิตแม่ไว้ หากเป็นกรณีนี้ก็ให้ทําตามหลักวิชชา คือ ในกรณีที่ลูกยังไม่ตายในท้อง ให้ใจอยู่ในบุญ นึกถึงบุญ นึกถึงพระรัตนตรัยไปเรื่อยๆ ทําบุญทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตให้เด็กรอดปลอดภัย ถึงอย่างไรก็ตาม ครูไม่ใหญ่มีความเห็นว่า ไม่ควรทําแท้ง ให้หมั่นสั่งสมบุญดังกล่าว แต่ถ้าลูกตายในท้อง จึงค่อยเอาออก ๓ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

แพทย์บางสาขาต้องเสี่ยงต่อการทํากรรม เช่น สูติแพทย์ ถ้าสงสัยว่าเด็กในครรภ์จะพิการหรือไม่สมประกอบ ในทางการแพทย์เห็นว่าควรทําแท้งได้ อย่างนี้ในทางกฎแห่งกรรมผิดหรือไม่ และจะแก้ไขอย่างไรครับ การทําแท้ง ไม่ว่ากรณีใด ตามหลักกฎแห่งกรรมล้วนมีวิบากกรรมทั้งสิ้น แต่ว่ากรรมมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับเจตนา เช่น รับทําแท้งเพราะผู้ท้องไม่พร้อม ด้วยเหตุอะไรก็แล้วแต่ ถ้าเกิดจากความรักสนุก อย่างนี้บาปมาก แต่ถ้าพิจารณาว่า เด็กคนนี้คงจะพิการ หรืออาจจะไม่สมประกอบจึงทําแท้ง ตามหลักพระพุทธศาสนาอย่างนี้ก็บาป แต่น้อยลงมาหน่อยหนึ่ง ซึ่งจะมีวิบากกรรมทําให้อายุไม่ยืนในภพชาติต่อไป หรือถ้ากรรมทําแท้งมากก็จะถูกทําแท้งบ้างเช่นเดียวกัน ถ้าใครอยู่ในประเภทหลัง คือ สมมติว่า เป็นสูติแพทย์...