บทความ

พระครูภาวนากิตติคุณ (วัดเกษมจิตตาราม จ.อุตรดิตถ์)ท่านเล่าว่า สามเณรประพัฒน์ (วัดปากนํ้า) ที่ได้ธรรมกาย ท่านเล่าให้สามเณรวัดตะเคียนฟังว่า ตัวเองได้ไปเรียนวิชชากับหลวงปู่วัดปากนํ้า และได้ไปดูสวรรค์มา พอสามเณรวัดตะเคียนฟังเสร็จก็ไม่เชื่อ จึงพูดขึ้นว่า “กูไม่เชื่อมึงหรอก ว่ามึงได้วิชชาจริงรึเปล่างั้นให้ลองดูซิว่า พระที่อยู่ในย่าม (ของสามเณรวัดตะเคียน) มีกี่องค์ในย่ามมีพระเยอะ แต่ไม่เคยนับ” และพอสามเณรประพัฒน์เข้าสมาธิไปดูเสร็จ ก็ตอบว่า “ร้อยกับสององค์” จากนั้นจึงได้เทพระในย่ามออกมานับ ปรากฏว่า มีร้อยกับสององค์ ไม่ขาดไม่เกินจริง ๆ ซึ่งพอสามเณรวัดตะเคียนเห็นกับตาตัวเองแบบนี้...

สมัยที่หลวงปู่ยังมีชีวิตอยู่ มีคหบดีคนหนึ่ง ชื่อนายต่าง อยู่แถวตลาดพลู ซึ่งใกล้กับวัดปากน้ำนายต่างคนนี้ เป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านวิชาไสยเวทมาเชี่ยวชาญถึงในระดับที่ว่า ถ้าอยากจะให้ใครมาหาที่บ้าน ก็แค่จุดธูปเรียกเท่านั้น เขาก็มาแล้ว โดย ไม่ต้องโทรศัพท์ไปบอก หรือให้ใครไปตามเลย!!! แต่อยู่มาาวันหนึ่ง นายต่างเกิดคึกอะไรก็ไม่ทราบ คือ คึกอยากจะลองของ แกจึงมานิมนต์หลวงปู่ไปฉันภัตตาหารที่บ้าน ซึ่งหลวงปู่ท่านก็รู้ด้วยญาณทัสสนะของท่านว่า นายต่างคิดอะไรกับท่าน ดังนั้นท่านจึงคิดจะปราบทิฐิมานะของนายต่างตลาดพลู และพวกที่มีทิฐิมานะมากนี้ จะต้องใช้ฤทธิ์ที่มากกว่าแสดงให้ดู เพื่อเป็นการสยบทิฐิมานะ แต่เนื่องจากการแสดงฤทธิ์เล็ก ๆ...

ในสมัยก่อน... ที่วัดปากนํ้า..มีงูชุกชุมมาก ซึ่งถ้าชุมแล้วต่างคนต่างอยู่ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่นี่.!! เจ้างู..มันเล่นมากัดพระ กัดเณรกัดแม่ชีกันเยอะ ถึงขนาดกลายเป็นแรงบันดาลใจทำให้แม่ชีหลายคนต้องหัดจับงูให้เป็น อย่างเช่น แม่ชีปุก..ท่านจะมีบ่วงเอาไว้คล้อง คองูโดยเฉพาะ ซึ่งพอคล้องได้ก็จะเอาไปปล่อย หรืออย่างแม่ชีนาค..ท่านก็โดนงูกัดเป็นอาชีพ จนเจ้าหน้าที่ที่สถานเสาวภาจำหน้าท่านได้ เพราะต้องนั่งเรือไปฉีดเซรุ่มแก้พิษงูอยู่เป็นประจำ เรื่องก็มีอยู่ว่า แม่ชีนาค..ท่านเป็น แม่ชีที่ได้ธรรมกายมีญาณทัสสนะแม่นยำมาก เพราะท่านรักการปฏิบัติธรรม และมีอัธยาศัยชอบไปปักกลดอยู่ในป่าช้า ที่เขาเก็บศพที่ยังไม่ได้เผาเอาไว ้เป็นป่าช้าที่อยูในวัดปากน้ำ (ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของตึกคณะเนกขัมม) ซึ่งป่าช้าที่ว่านี้..มีหญ้าขึ้นรกเต็มไปหมด ดังนั้นจึงเป็นที่ซ่องสุมของบรรดางูต่าง ๆ...

เรื่องราวความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่เป็นที่โจษขานกันเป็นอย่างมาก ซึ่งจะถือว่าเป็นเรื่อง Talk of the Town ในช่วงนั้นก็ได้เพราะสมัยที่หลวงปู่ยังมีชีวิตอยู่ หนังสือพิมพ์ก็ได้ตีพิมพ์รูปของท่านและเรื่องราวความมหัศจรรย์ในวันวิสาขบูชา จนกลายเป็นความฮือฮาที่แพร่สะพัดไปทั่วประเทศ โดยเล่าถึงการปรากฏของพระพุทธเจ้าบนท้องฟ้า ในวันเวียนเทียนสมโภช ซึ่งก่อนหน้าที่จะมีการตีพิมพ์ เรื่องราวของท่านลงหนังสือพิมพ์ หลวงปู่ท่านก็มีกิตติศัพท์เลื่องลือกึกก้องว่า ท่านเป็นพระที่เก่งในทางวิปัสสนามากถึงในระดับที่ว่า สามารถอาราธนาพระพุทธเจ้าในอายตนนิพพานมาให้เห็นด้วยตาเนื้อได้แบบจะ ๆ ซึ่งเรื่องราวนี้.. เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นเป็นประจำ ในพิธีเวียนเทียนในวันวิสาขบูชาและวันมาฆบูชาซึ่งในช่วงพิธีเวียนเทียนตั้ง แต่เวลา 6 โมงเย็น หลวงปู่จะให้พวกที่ทำวิชชาทั้งหมดมาพร้อมกันในโรงงานทำวิชชา...

บนโลกนี้ มีบุคคลผู้สร้างคุณประโยชน์ต่อมวลมนุษย์อยู่มากมาย และเราก็เป็นคนหนึ่งทีเป็นหนี้บุญคุณบุคคลเหล่านั้นอยู่ไม่น้อย... ..เฟลมมิง           ผู้ค้นพบยาเพนนิซิลิน มาดามแมรี คูรี      ผู้ค้นพบเรเดียมที่ใช้รักษามะเร็ง พี่น้องตระกูลไรท์   ผู้คิดค้นเครื่องบิน อลัน เทอริง         ผู้คิดค้นคอมพิวเตอร์ หรือแม้แต่นักวิทยาศาสตร์ที่มีความเป็นอัจฉริยะระดับโลกอย่างนิวตัน และไอน์สไตน์ เพราะถ้าไม่มีพวกเขา เราก็อาจไม่มีตึกสูง ๆ ไม่มีเส้นใยนำแสง เครื่องจักรกลอำนวยความสะดวก รถยนต์...

คติโบราณของคนไทยมักนิยมนำเอาผ้าจีวร หรือของที่เนื่องด้วยพระภิกษุผู้ทรงคุณวิเศษ นำติดตัวไปไหนมาไหนด้วย เพื่อความเป็นสิริมงคล แคล้วคลาดจากภยันอันตรายต่าง ๆ ซึ่งไม่ว่าจะไปออกรบ จะเดินทาง หรือไปทำภารกิจต่าง ๆ ก็จะนิยมเอาผ้าจีวรของเกจิอาจารย์ที่ตัวเองนับถือ ตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ เพื่อพกติดตัวเอาไว้ ซึ่งผ้าจีวรของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ก็เช่นเดียวกัน เป็นสิ่งที่มีความศักดิ์สิทธิ์มาก เพราะสิ่งใดที่เนื่องกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ล้วนมีอานุภาพอันไม่มีประมาณทั้งสิ้น เรื่องนี้  ลุงฉลอม มีแก้วน้อย หลานชายของหลวงปู่ ที่เป็นอุปัฏฐากคนใกล้ชิดท่านได้เล่าให้ฟังว่า... อะไรที่เกี่ยวเนื่องด้วยหลวงปู่ ศักดิ์สิทธิ์ทุกอย่าง อย่างลุงเอง...