บทความ

            ตั้งแต่เติบโตมาหลวงพ่อมักจะมีข้อสงสัยอยู่ในใจเกี่ยวกับ เรื่องการเวียนว่ายตายเกิดนรกสวรรค์ และกฎแห่งกรรมจึงแสวงหาคําตอบด้วยการศึกษาจากตํารา เช่น พระไตรปิฎกและหนังสือธรรมะต่างๆ ซึ่งทําให้เข้าใจในระดับหนึ่งแต่ยังคงสงสัยเพิ่มเติมขึ้นมาว่า เราเกิดมาทําไมตายแล้วไปไหน อะไรคือเป้าหมายของชีวิต แล้วเราจะไปสู่เป้าหมายของชีวิตได้อย่างไรนรกสวรรค์มีจริงไหมถ้ามีแล้วอยู่ตรงไหนทําดีได้ดีทําชั่วได้ชั่วจริงไหมคําถามค้างคาใจเหล่านี้ทําให้หลวงพ่อต้องเสาะแสวงหาคําตอบของชีวิต จากครูบาอาจารย์ต่างๆ นับตั้งแต่เป็นวัยรุ่นหากรู้ว่า พระธุดงค์อยู่ตรงไหนก็จะชอบเข้าไปถาม เพราะเชื่อว่าจะได้คําตอบจากท่าน เมื่อนึกย้อนไปก็รู้สึกว่าเราเป็นคนค่อนข้างแปลก เมื่อเทียบกับเพื่อนคนอื่นๆ ในวัยเดียวกันซึ่งเขาไม่ได้คิดกันอย่างนี้ หรือเขาอาจจะคิดแต่ไม่ได้รําพึงรําพันให้ใครฟัง ก็เป็นได้ส่วนหลวงพ่อชอบ...

         พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า บุคคลเมื่อรู้แจ้งธรรมจากผู้ใด ไม่ว่าจะเป็นกษัตริย์ก็ตาม เป็นสมณชีพราหมณ์ก็ตาม เป็นคนชั้นต่ํา หรือคนเทหยากเยื่อก็ตาม ผู้นั้นจัดว่าเป็นปูชนียบุคคลสูงสุดสําหรับบุคคลนั้น ซึ่งควรต่อการนอบน้อมบูชาด้วยความเคารพ       ศิษยานุศิษย์ผู้เป็นลูกหลานของคุณยายทุกคนควรมีความเคารพนอบน้อมและหมั่นบูชาท่านอยู่เสมอ วิธีแสดงความเคารพที่ดีที่สุดซึ่งคุณยายโปรดปราน คือการทําตามคําสั่งสอนของท่านโดยเฉพาะเรื่องของการปฏิบัติธรรมด้วยการทําใจหยุดนิ่ง ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน คือ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะและสังฆรัตนะ  ...

         พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ํามีความมุ่งมั่นมากในการเผยแผ่ วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก แม้ก่อนที่จะละสังขาร ท่านก็ยังฝากฝังให้คุณยายได้สืบทอดภารกิจนี้ เมื่อท่านทั้งสองละจากโลกนี้ไปแล้วมโนปณิธานของท่านก็ไม่ได้เลือนหายไป เพราะตกทอดมาถึงพวกเรา ด้วยเหตุนี้เอง เนื่องในโอกาสครบรอบ 100 ปีของคุณยาย หลวงพ่อจึงได้สถาปนาอาคาร 100 ปีคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ขนนกยูง ขึ้นเพื่อให้เป็นศูนย์กลาง ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายไปทั่วโลก           อาคารหลังนี้จะเป็นที่รองรับงานสําคัญต่างๆของวัดพระธรรมกาย...

            หลังจากที่คุณยายได้ละสังขารแล้วในวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2545 หลวงพ่อและคณะศิษยานุศิษย์ของท่านได้พร้อมใจกัน สร้างมหาวิหารคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ขนนกยูง โดยใช้พื้นที่บนเกาะกลางน้ําภายในอาณาเขตดั้งเดิมของวัดพระธรรมกาย วิหารแห่งนี้เป็นที่ประดิษฐานรูปหล่อทองคําของท่านเพื่อให้มนุษย์และเทวดาได้กราบไหว้บูชา           พร้อมกับน้อมรําลึกนึกถึงคุณงามความดีของท่านว่า ครั้งหนึ่งบุคคลท่านนี้ได้บังเกิดขึ้นในโลกมนุษย์เพื่อยังประโยชน์สุขให้เกิดขึ้นแก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกคนที่มาเยือนมหาวิหารแห่งนี้จะได้รับแรงบันดาลใจและกําลังใจในการเดินตามรอยเท้าของคุณยายเพื่อสร้างบารมีสืบต่อไป      ...

       การมาเกิดเพื่อสร้างบารมีของคุณยายในชาตินี้ถือว่าได้รับชัยชนะอย่างงดงาม เพราะท่านได้ประพฤติพรหมจรรย์ปฏิบัติธรรม ศึกษาวิชชาธรรมกาย ค้นคว้าความรู้ภายในจนแตกฉาน ละเอียดลึกซึ้ง        บารมีของท่านจึงแก่รอบยิ่งขึ้นคุณยายทุ่มเทสร้างบารมีมาโดยตลอดนับตั้งแต่อยู่วัดปากน้ํา ภาษีเจริญ ทําวิชชากับพระเดชพระคุณหลวงปู่ในสถานที่รวมนักรบกองทัพธรรมที่เรียกว่าโรงงานทําวิชชา เมื่อพระเดชพระคุณหลวงปู่มรณภาพแล้ว ต่อมาท่านได้ริเริ่มสร้างวัดพระธรรมกาย       ด้วยวิสัยทัศน์ที่มองการณ์ไกลว่าสักวันหนึ่งคําสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะแผ่ขยายออกไปเป็นที่พึ่งให้แก่ชาวโลก ทําให้ชาวโลกมีสันติสุขอย่างแท้จริง นอกจากนี้คุณยายยังเป็นต้นบุญผู้สนับสนุนการบวชของพระภิกษุและสามเณรจํานวนหลายหมื่นรูป เพื่อสืบทอดอายุของพระพุทธศาสนาให้ยืนยาวต่อไปอีก โดยอยู่เบื้องหลังการอบรมศีลธรรมเพื่อสร้างคนดีที่โลกต้องการให้เกิดขึ้นมากมาย      ...

            หลังจากที่คุณยายละสังขารแล้ว หลวงพ่อได้กราบอาราธนาพระเถรานุเถระและพระสังฆาธิการได้หมุนเวียนกันมาสวดพระอภิธรรมเพื่อเป็นการบําเพ็ญกุศลแด่คุณยายเป็นเวลากว่า 500 วัน ทั้งนี้เพื่อเป็นเกียรติและเป็นเนื้อนาบุญให้แก่คุณยายและลูกหลานของท่าน จนกระทั่งถึงวันสลายร่างคือ วันที่ 3 กุมภาพันธ์พ.ศ. 2545 ในวันนั้นได้มีการกราบอาราธนาพระมหาเถระ พระเถรานุเถระพระสังฆาธิการและพระผู้ติดตามรวมนับแสนรูปจาก 30,000 กว่าวัด ทั้งภายในและต่างประเทศมาร่วมงานในครั้งนี้        ...