บทความ

          คําว่า “มหารัตนอัฐิธาตุ” นี้เป็นเนมิตกนามที่บังเกิดขึ้นเพราะเหตุอันเป็นที่มา เหมือนชื่อของพระนางมัลลิกา ผู้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าปเสนทิโกศล ที่บังเกิดขึ้นเพราะมีดอกมะลิโปรยปรายลงมาจากอากาศในยามที่พระนางประสูติออกจากพระครรภ์มารดา พระนางจึงได้รับการขนานนามว่า “มัลลิกา” ซึ่งแปลว่าดอกมะลิหรือเหมือนกับคําว่า “พุทโธ” และ “ธรรมกาย” ซึ่งเป็นเนมิตกนามของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มาพร้อมกับการบังเกิดขึ้นของ “พุทธรัตนะ” ในทํานองเดียวกัน “มหารัตนอัฐิธาตุ” เป็นเนมิตกนามที่บังเกิดขึ้น เมื่ออัฐิธาตุของคุณยายได้แปรสภาพเป็นรัตนะ    ...

         ช่วงแรกเริ่มที่คุณยายนําพาหมู่คณะสร้างวัดทั้งๆ ที่ยังไม่มีอะไรเลยสักอย่างแม้แต่ที่ดิน หลายคนเกิดความสงสัยว่า ทําไมท่านจึงกล้าคิดการใหญ่ขนาดนี้ความจริง แล้วการสร้างวัดถือเป็นเรื่องเล็กน้อย เมื่อเทียบกับการศึกษาและค้นคว้าวิชชาธรรมกายกับพระเดชพระคุณหลวงปู่และผู้ทําวิชชาในโรงงานทําวิชชา วิชชาธรรมกายทําให้คุณยายสามารถรู้เห็น แหล่งที่มาของความทุกข์ทั้งมวลและวิธีแก้ไขอย่างถูกต้อง นอกจากนี้ท่านยังได้ไปเยือนนรกสวรรค์โดยไม่ต้องอาศัยยานพาหนะใด ๆ            และช่วยปัดระเบิดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเพื่อช่วยให้ชาติและศาสนาพ้นภัย ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องใหญ่กว่าการสร้างวัดมากมายนัก แม้กระนั้นท่านก็ไม่ได้วางมาดว่าตนเองเป็นบุคคลสําคัญ แต่ทําตัวเรียบง่ายสงบเสงี่ยมอยู่ตลอดเวลา ทั้งนี้เพราะท่านเข้าถึงวิชชาธรรมกายแล้วจึงมีใจบริสุทธิ์ และวัตถุประสงค์ในการสร้างวัดของท่านก็คือการเปิดโอกาสให้ทุกคนได้เข้าถึงพระธรรมกายและศึกษาวิชชาธรรมกาย...

          ปกติแล้วคุณยายทําอาหารไม่ค่อยเป็นแต่เมื่อต้องสร้างวัดให้ลูกหลานอยู่ ท่านมักจะเข้าไปในครัวเพื่อทํางานที่ไม่ใช่การทําอาหาร แต่เป็นการอบรมสั่งสอนเพื่อจัดระเบียบวินัยให้กับสมาชิกในโรงครัว ทําให้ทุกคนรักความสะอาดและมีมโนปณิธานในการสร้างบารมีเหมือนอย่างคุณยาย เกิดความปลื้มปีติยินดีที่ได้สร้างบุญด้วยการทําอาหารเลี้ยงพระภิกษุสามเณร คุณยายเมตตาอธิบายให้ทุกคนฟังว่าพวกเขาจะได้บุญข้ามภพข้ามชาติอย่างไรถือเป็นการเติมกําลังใจให้กันอยู่เรื่อยๆในช่วงที่คุณยายยังแข็งแรงอยู่ ท่านเข้าครัวเป็นประจําสม่ําเสมอทุกวัน         ท่านบอกหลวงพ่ออยู่บ่อยๆ ว่า “เราอย่าไปดุเขา เดี๋ยวเขาโกรธเอาเราสอนเขาดีกว่า เขาจะได้เข้าใจ” เพราะฉะนั้นตั้งแต่หลวงพ่อได้พบกับคุณยายและอยู่กับท่านมา จึงไม่เคยถูกท่านดุด่าว่ากล่าวเลยสักครั้งเดียว รวมถึงไม่เคยได้ยินทั้งคําติหรือคําชมใดๆ จากท่านโดยตรงมีแต่คําสอนให้ทําหรือประกอบเหตุอย่างนี้เพื่อที่จะได้ผลเป็นอย่างนั้น...

           ผู้ที่สนใจอยากจะเข้าถึงพระธรรมกายนั้นมีมากมาย การเผยแผ่วิชชาธรรมกายจึงขยายไปทั่วโลก หลักสําคัญของการเผยแผ่วิชชาธรรมกายคือการปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย โดยเริ่มต้นจากการแนะนําเพื่อนมนุษย์ว่าภายในตัวของทุกคนมีพระธรรมกายอยู่ ส่วนเรื่องอื่น เช่น การทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ถือเป็นส่วนประกอบ เราสร้างศาสนสถานเพื่อรองรับทุกคนที่จะมาประพฤติปฏิบัติธรรมร่วมกันจนเข้าถึงพระธรรมกาย           การสร้างวัดขึ้นใหม่นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะเราต้องชักชวนผู้อื่นมาร่วมบุญ เนื่องจากทุกคนแสวงหาทรัพย์มาโดยยากลําบากจึงมีความหวงแหนเป็นธรรมดา การบอกอานิสงส์ผลบุญให้ทุกคนได้ทราบก็เป็นไป เพื่อให้เขาเหล่านั้นได้เห็นประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นตามกฎแห่งการกระทํา หรือกฎแห่งกรรมถาวรวัตถุเหล่านี้จะกลายเป็นสมบัติของพระศาสนาเป็นของกลางที่มีไว้ใช้สร้างประโยชน์แก่สาธารณชน...

          คุณยายเป็นบุคคลที่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายแต่ท่านมีมโนปณิธานอันสูงส่ง ชีวิตของท่านงดงามทั้งเบื้องต้น ท่ามกลาง และเบื้องปลาย เมื่อออกจากบ้านมาแล้ว ท่านก็แสวงหาทางบรรลุธรรม จนกระทั่งท่านเข้าถึงพระธรรมกาย เมื่อเข้าถึงแล้วท่านก็สร้างบารมีตลอดมาจนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของชีวิต           คุณยายพูดอย่างไรก็ทําอย่างนั้น การถ่ายทอดธรรมะขั้นลึกซึ้งของท่านนั้นเป็นสิ่งที่น่าศึกษามากนับตั้งแต่การหยุดนิ่งเรื่อยไป จนกระทั่งเข้าสู่การปราบมาร ท่านบอกว่าตลอดชีวิตที่ท่านได้อยู่กับพระเดชพระคุณหลวงปู่และหมู่คณะนักทําวิชชาในโรงงานทําวิชชา ที่วัดปากน้ํา ภาษีเจริญ หลวงปู่ได้เมตตาถ่ายทอดความรู้ภายในเป็นเวลาหลายสิบปีอย่างไม่ซ้ํากันเลย...

          ทุกวันนี้หากมีใครถามหลวงพ่อเกี่ยวกับเบื้องหลังความสําเร็จของวัดพระธรรมกาย หลวงพ่อจะต้องนึกย้อนไปถึงสมัยที่คุณยายทําหน้าที่เป็นผู้นําหมู่คณะนักสร้างบารมีในยุคบุกเบิกเสมอ ภาพการขุดดินก้อนแรก เพื่อสร้างวัดพระธรรมกายยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจําของหลวงพ่อ สมาชิกทุกคนล้วนมีความตั้งใจในการสร้างวัดให้ดีที่สุด และทุกครั้งที่มีการประชุมเกี่ยวกับการสร้างวัด คุณยายจะชักชวนให้หมู่คณะนั่งสมาธิร่วมกันก่อนเริ่มการประชุม ท่านมีกุศโลบายให้ทุกคนได้ประชุมพร้อมกัน ด้วยใจที่ใสบริสุทธิ์หากในที่ประชุมเกิดมีความคิดเห็นไม่ตรงกันอย่างไรเสียก็ไม่มีใครใจขุ่นมัว           นอกจากนี้เมื่อนึกย้อนหลังไป หลวงพ่อยังรู้สึกอัศจรรย์ใจเพราะคุณยายไม่ใช่ผู้ชายที่มีโอกาสบวชเป็นพระภิกษุ แต่เมื่อท่านนั่งหลับตาทําสมาธิเฉยๆ ญาติโยมเห็นท่านแล้วก็นึกถึงพระรัตนตรัยจึงเข้ามาแสดงความเคารพสักการะ ด้วยเหตุนี้เองการเชิญชวนบุคคลต่างๆ ให้มาร่วมสร้างบุญกับคุณยายนั้นก็เป็นเรื่องง่าย...