กิตติศัพท์วิชชาธรรมกาย

คุณยายได้เพียรพยายามเสาะหาว่ามีใครบ้างที่จะสามารถเป็นครูสอนวิธีพบพ่อที่ตายไปแล้วได้จนกระทั่งท่านมีอายุได้18 ปีในที่สุดบุญก็บันดาลให้ท่านได้ยินกิตติศัพท์ของหลวงปู่วัดปากน้ํา ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกายซึ่งขณะนั้นท่านเป็นเจ้าอาวาสอยู่ที่วัดปากน้ําภาษีเจริญ โดยหลวงปู่สอนว่าใครก็ตามที่เข้าถึงพระธรรมกายและเรียนวิชชาธรรมกายแล้วจะสามารถไปเยือนนรกหรือสวรรค์ได้จับมือถือแขนชาวสวรรค์หรือสัตว์นรกก็ได้พูดจาโต้ตอบคุยกันรู้เรื่องเหมือนคุยกันกับมนุษย์ในโลก สามารถที่จะไปพบพ่อแม่ ปู่ย่า ตายายบรรพบุรุษ บุพการีญาติสนิทมิตรสหายสัมพันธชนที่ละโลกไปแล้วเพื่อเอาบุญไปให้ได้ส่วนใครที่มีทุกข์อยู่ในอบายก็สามารถช่วยได้ด้วยวิชชาธรรมกาย

บุคคลที่จะสอนวิธีการไปนรกไปสวรรค์ ไปช่วยพ่อแม่ได้ถือว่าไม่ใช่เรื่องธรรมดา เพราะวิชชานี้ไม่มีการเรียนการสอน
ในสถาบันการศึกษาใดๆ ในโลก แต่มีที่วัดปากน้ํา ภาษีเจริญ โดยพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ําเป็นผู้สอน เมื่อคุณยายได้ทราบดังนี้ แล้วท่านก็ตื่นเต้นดีใจมาก ความทุกข์ที่อยู่ในอกของท่านก็มลายหายไปครึ่งหนึ่งราวกับได้ของขวัญอันประเสริฐหรือได้สมบัติจักรพรรดิถือว่าเป็นข่าวดีที่สุดที่ไม่มีอะไรจะประเสริฐไปกว่านี้

ท่านปีติมากในระดับที่ตัดสินใจและวางแผนการที่จะไปวัดปากน้ําในทันทีและรอคอยเวลาอันเหมาะสมเพื่อที่จะจัดการเรื่องทางบ้านให้เสร็จเรียบร้อยเสียก่อน จนกระทั่งท่านมีอายุได้ 26 ปีจึงสละทรัพย์สมบัติแก้วแหวนเงินทองที่พ่อแม่ให้นํามามอบให้กับพี่น้องและหมู่ญาติจนหมด ส่วนที่ดินท่านก็ถวายพระน้องชายที่บวชอยู่

ในสังคมเกษตรกรรมนั้นใครมีเครื่องประดับต่างๆ ก็ถือว่าเป็นคนมีฐานะเป็นที่นับหน้าถือตา แต่คุณยายท่านก็สามารถ
สละสิ่งเหล่านี้ได้หมดเพื่อบรรลุเป้าหมายท่านตั้งใจออกจากเรือน เหมือนนกที่จากคอนเรียกได้ว่า มาแต่ตัวกับหัวใจและมโนปณิธานอันยิ่งใหญ่ที่ปรารถนาจะไปพบพ่อในปรโลกเท่านั้น

ในวันที่คุณยายอําลาแม่และสมาชิกในครอบครัวเพื่อเข้ากรุงเทพฯนั้น แม่ของท่านร้องไห้คร่ําครวญว่าลูกสุดที่รัก ซึ่งทั้งขยันจิตใจงดงาม พูดจาดีมีความกตัญญูกตเวทีและไม่เคยมีปัญหาอะไรกับใคร อีกทั้งเป็นกําลังหลักของบ้านกําลังจะจากไปแล้ว ความห่วงหาอาลัยอาวรณ์นั้นมีมากเหลือเกิน แต่สําหรับคุณยายใจของท่านเป็นปกติเมื่อแม่ของท่านรู้ว่าเหนี่ยวรั้งคุณยายไว้ไม่ได้จึงเรียกท่านเข้าไปหาแล้วหยิบเงินให้2 บาท พร้อมกับพูดว่า เอ็งไม่เอาอะไรแต่เอ็งอย่าปฏิเสธเงินของแม่เลย คุณยายก็รับมาเพื่อไม่ให้เสียน้ําใจ แล้วแม่ก็หันหลังร้องไห้อีก ท่านจึงได้แต่ยกมือขึ้นไหว้แล้วเดินจากไป

คุณยายบอกหลวงพ่อว่า ตอนนั้นยายตัดขาดสิ่งต่างๆ ออกจากใจจนหมด ทั้งทรัพย์สิน ที่ดิน หมู่ญาติและความผูกพันที่มีต่อครอบครัว ท่านยอมตัดขาดหมดสิ้นเพื่อออกแสวงหาสิ่งที่ประเสริฐ แล้วท่านก็ไม่ได้ย้อนกลับมาบ้านอีกเลยจนกระทั่งแม่ของท่านละโลกไป