เครื่องสําอางของคุณยาย

เมื่อหลวงพ่อบวชใหม่ๆ ช่วงนั้นยังเป็นหนุ่ม ผิวหน้าเหมือนกับผิวพระจันทร์ คือเป็นหลุมเป็นบ่อคุณยายบอกว่า “เดี๋ยวยายจะเปลี่ยนธาตุให้ เอาธาตุธรรมที่ไม่สะอาดออก ให้เหลือแต่ที่สะอาดๆ ”หลวงพ่อคิดว่าดีเหมือนกัน นั่งปฏิบัติธรรมกับคุณยายไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร ส่วนมากจะนั่งเงียบๆ พอไปทําวัตรเย็นเสร็จกลับมาจะถามท่านเรื่อยๆ ว่า “ยายถมหลุมบ่อเต็มหรือยัง” 

นึกย้อนกลับไปแล้วรู้สึกว่าแปลกดีเหมือนกันไม่เห็นท่านทําอะไร นอกจากนั่งปฏิบัติธรรมแล้วความเปลี่ยนแปลงก็ค่อยๆ เกิดขึ้นพระภิกษุทั้งที่บวชเก่าและบวชใหม่เริ่มจะถามกัน หลวงพ่อเองไม่รู้หรอกว่าเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนก็มาบอกคุณยายท่านตอบว่า “ค่ะๆ” แล้วท่านก็ไม่พูดอย่างอื่นเลย พอใกล้ออกพรรษาได้สังเกตดูอีกครั้งปรากฏว่า ใบหน้าเกลี้ยงเกลาแล้ว คุณยายใช้เครื่องสําอางทําให้หน้าเกลี้ยงได้ แต่เครื่องสําอางของท่านไม่เหมือนกับเครื่องสําอางที่คนทั่วไปใช้กัน       

ท่านใช้วิธีทําใจหยุดนิ่งไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไปถึงเครื่องมือข้างในกลางกาย เครื่องมือนี้สามารถใช้ทําให้สําอางได้ ท่านบอกว่าเครื่องจะหมุนไปทางขวาตามเข็มนาฬิกา พอเอาเข้าเครื่องปั้นแล้ว ธาตุธรรมที่สกปรกจะหลุดออกไป เหลือแต่ธาตุธรรมที่สะอาดเครื่องสําอางของท่านเป็นอย่างนี้เอง

ครั้งหนึ่ง หลวงพ่อจะเข้าไปทําวัตรเย็นใน พระอุโบสถที่วัดปากน้ําก็บอกคุณยายว่า “ยาย…เดี๋ยวพระจะเข้าไปทําวัตรเย็นก่อนนะ ” คุณยายตอบว่า “ค่ะ” แต่ความไม่ธรรมดานั้นอยู่ที่ประโยคต่อไปท่านบอกหลวงพ่อว่า “เดี๋ยวยายจะเปิดรัศมีให้ท่านนะ”“อ๊ะ มันเป็นยังไงยาย”  “เออๆ ท่านไปทําวัตรเย็น ก่อน”

หลวงพ่อก็ไปทําวัตรเย็นด้วยความตื่นเต้นกลับมาจากพระอุโบสถก็ถามคุณยายว่า“ยาย.. เมื่อกี้ ยายว่าอย่างไรนะ” “ก็ยายจะเปิดรัศมีให้ท่านไง”“แล้วพระที่ทําวัตรเย็นด้วยกันเห็นบ้างไหม” คุณยายนั่งหลับตาไปพักหนึ่ง ลืมตาขึ้นมาบอกว่า “เห็น… บางองค์ก็เห็น บางองค์ก็ไม่เห็น” ท่านว่า อย่างนี้ เป็นเรื่องที่ท่านทําของท่าน พลอยทําให้ หลวงพ่อติดอกติดใจ วันต่อมาพอจะไปทําวัตรเย็นก็บอกคุณยายว่า “ยาย… เอาอีก…”