สะพานเชื่อมวัดปากน้ํา

       หลังจากที่ได้ยินได้ฟังกิตติศัพท์ของหลวงปู่วัดปากน้ําแล้ว คุณยายก็สืบดูว่าใครจะพาท่านไปถึงครูบาอาจารย์ได้แล้วท่านก็ทราบมาว่าคุณนายเลี้ยบ ซึ่งเป็นอุปัฏฐากคนสําคัญคนหนึ่งของวัดปากน้ํา สามารถเป็นสะพานเชื่อมให้ท่านได้ คุณนายเลี้ยบเป็นเศรษฐินีที่ไปทําบุญเลี้ยงพระที่วัดปากน้ําเป็นประจํา เป็นกองเสบียงสําคัญคนหนึ่งของพระเดชพระคุณหลวงปู่ ท่านจึงตั้งใจว่าจะต้องไปอยู่ที่บ้านของคุณนายเลี้ยบให้ได้เสียก่อน เพราะท่านคิดไปตามขั้นตอนว่าท่านยังไม่รู้จักใคร หากไปวัดปากน้ําเองโดยตรงอาจจะไม่มีใครรับเอาไว้เนื่องจากท่านเองก็ไม่ได้เรียนหนังสือ อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้

     เมื่อคุณยายไปถึงบ้านคุณนายเลี้ยบท่านก็ยอมตนเป็นคนรับใช้ทั้งที่อยู่บ้านแล้วมีอิสระ แต่ท่านก็ยอมสละทุกสิ่ง ถึงกระทั่งยอมเป็นคนรับใช้เศรษฐินีท่านนี้ ด้วยเพียงหวังว่าคุณนายจะเป็นประดุจสะพานเชื่อมพาท่านไปวัดปากน้ําภาษีเจริญเพื่อเรียนวิชชาธรรมกายท่านศึกษาลู่ทางและวางแผนคิดการใหญ่ไปถึงขนาดนั้น ถือได้ว่าไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลยที่คนมีฐานะพออยู่พอกินไม่เดือดร้อนด้วยเรื่องใดๆ กินอยู่แต่พอดีในวิถีชีวิตสังคมเกษตรกรรม จะต้องมายอมตนเป็นคนรับใช้ถึงขนาดนี้

    ด้วยความที่คุณยายเป็นคนมีระบบมีระเบียบและรักความสะอาดมาตั้งแต่ยังเยาว์วัย ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ใดก็จะทําหน้าที่พิชิตความสกปรกในทุกหนทุกแห่ง ท่านทนไม่ได้ที่จะเห็นความไม่สะอาด แม้ว่างานที่บ้านคุณนายเลี้ยบจะเป็นงานของคนรับใช้แต่ท่านก็อดทนทําด้วยความเพียร ตั้งใจทําความดีจนกระทั่งเจ้าของบ้านรักใคร่เอ็นดูไว้เนื้อเชื่อใจท่านทํางานหนักเป็นสองถึงสามเท่าเมื่อเทียบกับคนรับใช้อื่นๆ ด้วยความขยันหมั่นเพียรมีระบบระเบียบจึงทําให้ท่านสามารถดูแลบ้านได้เป็นอย่างดี

   ความดีงามของท่านนี้เองทําให้ท่านได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้าคนดูแลรับใช้เป็นผู้จัดการบ้านที่ดูแลทุกอย่าง และคนรับใช้คนอื่นๆ ที่อยู่มาก่อนก็ต้องกลายเป็นลูกน้องของท่านกันหมด คุณนายเลี้ยบไว้วางใจท่านมากถึงขนาดมอบกุญแจห้องเก็บกําปั่นเงินและทรัพย์สมบัติทั้งหมด ซึ่งเป็นห้องสําคัญที่สุดให้ท่านดูแล กุญแจดอกสําคัญนี้สามารถไขเปิดเอาสมบัติต่างๆ ได้ทั้งหมด แม้คุณยายจะสามารถเดินเข้าออกได้ตลอด แต่ท่านก็เข้าไปเพื่อทําหน้าที่รักษาความสะอาดเท่านั้นเพราะท่านเป็นที่หนึ่งในด้านความซื่อสัตย์สุจริต ความดีของท่านจึงเป็นที่ยอมรับของคุณนายเลี้ยบซึ่งหวังอยากให้ท่านอยู่รับใช้ใกล้ชิดจนตลอดชีวิต

  คุณยายทําความดีมากมายถึงขนาดนี้ก็เพราะหวังจะชนะใจเจ้าของบ้านให้ได้เพื่อที่เจ้าของบ้านจะได้พาท่านไปพครูบาอาจารย์คือพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ํา แล้วในที่สุดโอกาสก็มาถึง เมื่อวันหนึ่งเจ้าของบ้านได้อนุญาตให้ไปนั่งสมาธิด้วยกันบนดาดฟ้าถือเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่สําหรับคุณยายเพราะท่านมาที่นี่ก็เพื่อการนี้เพื่อให้ที่นี่เป็นประดุจสะพานเชื่อมข้ามไปถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ผู้ที่จะถ่ายทอดวิชชาธรรมกายให้กับท่าน
เท่านั้นเอง