พัดขนนกยูง

ในการทําวิชชาในโรงงานนั้นบางครั้งก็มีกิจกรรมให้ผ่อนคลายกันบ้าง ครั้งหนึ่งพระเดชพระคุณหลวงปู่ได้พัดขนนกยูงมาหนึ่งด้าม แต่ลูกๆ ในโรงงานทําวิชชาของท่านมีอยู่หลายคน การมอบพัดขนนกยูงจึงต้องใช้วิธีเสี่ยงบุญ ใครมีบุญก็จะได้รับพัดขนนกยูงไปท่านจึงให้จับสลากกัน

เนื่องจากคุณยายอ่านหนังสือไม่ออก เขียนไม่ได้ท่านจึงจับสลากเป็นคนสุดท้าย โดยสลากได้ผ่านมือของผู้ทําวิชชาคนแล้วคนเล่าจนกระทั่งมาถึงท่านท่านบอกว่าระหว่างนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร เพียงแต่ทํานิ่งๆ เฉยๆ จรดใจไว้ที่ศูนย์กลางกายเท่านั้น พอได้สลากใบสุดท้ายแล้วท่านก็อ่านไม่ออก ต้องยื่นให้คนอื่นอ่านให้ฟัง เขาก็ประกาศว่า “พี่จันทร์ได้
พัดขนนกยูง… พี่จันทร์นามสกุลขนนกยูง ได้พัดขนนกยูง”

ซึ่งบรรดาผู้ที่จับสลากด้วยกันนั้น แต่ละคนล้วนเป็นผู้มีบา รมีแก่กล้าแล ะเชี่ย วชาญ วิชชาธรรมกายด้วยกันทั้งสิ้น แต่สลากก็ผ่านมือทุกคนจนมาถึงคุณยายได้ พัดขนนกยูงจากมืออันมีสิริของพระเดชพระคุณหลวงปู่จึงตกเป็นของคุณยาย
นับเป็นเหตุการณ์ที่น่าอัศจรรย์ใจ

ถึงแม้คุณยายจะจับสลากได้พัดขนนกยูงแต่ท่านก็ไม่ได้ยึดติด ในเวลาต่อมา คุณยายอาจารย์ทองสุข สําแดงปั้น ได้ขอพัดจากท่านเพื่อนําไปถวายพระ คุณยายก็มอบให้ด้วยความยินดี