ตั้งโรงทาน

            คุณยายเป็นผู้ที่มีค วามเชี่ย วชาญด้านธรรมปฏิบัติมาก แต่ท่านก็ชอบสร้างมหาทานบารมีด้วยการเลี้ยงพระและญาติโยมที่มาวัดด้วย นับตั้งแต่เริ่มสร้างวัด ท่านได้กําหนดให้สร้างโรงครัวขึ้น เพื่อปรุงอาหารเลี้ยงทุกคน ในเวลาเดียวกันท่านได้ปลูกต้นมะละกอ และกล้วยไว้สําหรับรับประทานด้วยถือเป็นการออกกําลังกายไปในตัว ทําให้ท่านเป็นคนกระฉับกระเฉง เดินเหินคล่องแคล่ว และอายุยืนท่านจะออกไปต้อนรับแขกที่มาพบเพื่อสอนธรรมะบ้าง คุมบุญให้บ้าง พร้อมทั้งแก้ไขทุกข์โศกโรคภัยให้กับผู้ที่มาขอบารมีเหล่านั้น คุณยายจึงเป็นประดุจแก้วสารพัดนึกหรือบุคคลอเนกประสงค์

          คุณยายมุ่งมั่นในการตั้งโรงทานเพราะต้องการทําตามอย่างพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ํา ท่านตั้งโรงทานเล็กๆ แล้วเข้าไปช่วยงานครัวด้วยตนเอง แม้ท่านทําอาหารไม่เป็นแต่ท่านเข้าไปดูแลเรื่องความสะอาด และความเป็นระเบียบเรียบร้อย ในการวางข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ท่านให้นโยบายเอาไว้ว่า ห้องครัวต้องสะอาดเอี่ยมเรียบร้อยเครื่องใช้สอยต้องวางเรียงพี่เรียงน้อง แม้แต่ฝาหม้อข้าวก็จะต้องเรียงโป้ง ชี้กลาง นาง ก้อย ตามลําดับของขนาด เพื่อให้ดูมีระเบียบ หยิบใช้ง่ายเมื่อหายก็รู้แลดูงามตา