ความประทับใจในตัวคุณยาย

ในช่วงเรียนธรรมะกับคุณยายที่บ้านหลังเล็ก หลวงพ่อสังเกตคุณยายอย่างใกล้ชิดเป็นครั้งแรก ท่านเป็นผู้เฒ่าอายุประมาณห้าสิบปีเศษ ร่างกายผอมบางเนื้อตัวสะพรั่งไปด้วยเส้นเอ็น แต่ทว่าผิวเรียบตึงนวลผ่องดูสะอาดสะอ้าน น่าเข้าใกล้จุดเด่นของท่านอยู่ที่ดวงตา ซึ่งแลดูเด็ดเดี่ยวสุกใส เหมือนมีความบริสุทธิ์ลึกๆ แฝงอยู่ภายในฉายแววออกมาทางลูกนัยน์ตา หลวงพ่อชอบดวงตาของท่านมาก เพราะสัมผัสได้ถึงความสดใส ความเมตตา และภูมิปัญญาที่ซ่อนเร้นอยู่ทําให้ทุกคนเคารพรัก และนับถือ

อีกสิ่งหนึ่งที่หลวงพ่อชื่นชอบมาก คือท่านั่งของท่านท่านั่งขัดสมาธิของคุณยายแลดูสง่ามาก เราเคยได้ยินคําว่า “ทําสมาธิคู้บัลลังก์ ตั้งกายให้ตรง ดํารงสติมั่น” มาแล้วพอเห็นยายก็จะนึกถึงคํานี้กายของท่าน ตั้งตรงไม่เคยเห็นท่านนั่งหลังงอโค้ง หรือเผลอหลับปกติ แล้วท่านนั่งตัวตรงหลังพิงอากาศ ยืดตั้งฉากอย่างเป็นธรรมชาติ โครงร่างของท่านดีและเหมาะกับท่านั่งขัดสมาธิมาก

นอกจากรูปร่างหน้าตาลักษณะท่าทางของท่านที่ดูสงบเสงี่ยมแล้ว หลวงพ่อยังชอบความเรียบง่ายของท่านที่พักของท่านสะอาดเป็นระบบระเบียบ ที่นอนที่นั่งสมาธิที่สอนธรรมะ และที่รับแขกล้วนอยู่ในที่เดียวกันทุกอย่างสะอาดสะอ้านท่านจะนั่งอยู่ด้วยความสงบเสงี่ยม นิ่งๆเงียบๆ และเรียบง่าย หลวงพ่อประทับใจทั้งความสะอาดของสถานที่ และเนื้อตัวของท่านจึงมีความรู้สึกว่านี่แหละ คือ บุคคลที่เราจะมอบกายถวายชีวิต ฝากตัวเป็นศิษย์ ท่านเวลาสนทนากับคุณยายท่านจะพูดจาเรียบๆ ช่วงแรกๆที่หลวงพ่อพบท่าน ท่านไม่ได้เรียกตนเองว่ายาย ท่านใช้สรรพนามของท่านเองเพราะสมัยนั้บางคนเรียกท่านว่า ป้าบ้าง น้าบ้าง แม่อาจารย์บ้าง ครูบ้างหลายๆคนเรียกท่านว่า ครู ส่วน

หลวงพ่อเป็นคนแรกของโลกที่เรียนท่านว่า “ยาย” ดูเหมือนจะถูกใจท่านท่านเองก็ชอบหลวงพ่อเรียกแล้วก็สบายใจหลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็พากันเปลี่ยนมาเรียกท่านว่า   “คุณยาย”