คุณยายสอนข้ามชาติ

           คุณยายมักจะสอนหลวงพ่อด้วยการเล่าเรื่อง ย้อนหลัง ย้อนหลังไปไกลๆ ชาตินั้น ชาตินี้ ชาติโน้นเคยเกิดเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ได้สร้างบุญอย่างนั้นสร้างกรรมอย่างนี้ แล้วจึงกลายเป็นอย่างนี้ท่านสอนอย่างละเอียดถ้านั่งคู่กัน แล้วท่านจะสอนหมดทั้งย้อนหน้า และย้อนหลังสอนว่าถ้าประกอบเหตุอย่างนี้ผลจะเป็นอย่างนั้น ประกอบเหตุชาตินี้ ผลชาติหน้าจะเป็นอย่างไร

          ท่านอบรมหลวงพ่อไม่มีว่างเว้น จึงมักได้ยินเรื่องเหล่านี้อยู่เนืองๆ หลวงพ่อฟังท่านสอนอย่างสบายๆ เพราะท่านมีอารมณ์เดียว คือไม่เคยเห็นท่านขุ่นมัวเลยอยู่กับท่านมา 40 ปีก็ไม่เคยได้รับคําชมท่านไม่เคยชมเลย ว่าเราเก่งจนกระทั่งละสังขารคําติก็ไม่เคย ได้รับคําชมก็ไม่ได้รับ ได้รับแต่คําสั่งสอน สอน แต่ละครั้งก็เป็น เรื่องข้ามภพข้ามชาติ
เช่น ถ้าคุณทําอย่างนี้เดี๋ยวชาติต่อไปจะเป็นอย่างโน้น แล้วท่านก็ยกตัวอย่างของท่านว่าให้ดูข้อบกพร่องของท่านเป็นแบบอย่างท่านมักจะเตือนหลวงพ่อ เสมอๆว่าหากยามใดจิตหยาบหรือท้อแท้ให้ระลึกชาติปัจจุบันหลวงพ่อถามว่าหมายถึงอะไรท่านบอกว่าให้นึกถึงปัจจุบัน

        นับตั้งแต่เราเกิดมาจนกระทั่งถึงบัดนี้มีอะไรขาดตกบกพร่องหรือสมบูรณ์บ้างดูแล้วเราจะได้ไม่ ขี้เกียจและไม่ท้อถอยในการสร้างบารมี อันที่จริงหลวงพ่อไม่ค่อยท้อถอยกับเรื่องต่างๆอยู่แล้วเพียงแต่ทําไปเรื่อยๆมากบ้างน้อยบ้าง ก็ทํากันไปไม่ขาดเลยแม้แต่วันเดียวคุณยายทราบดีว่าเป็นคนไม่ท้อ แต่ท่านก็เตือนทุกครั้งเพื่อทําหน้าที่ในการตักเตือนอบรมสั่งสอนของท่านให้สมบูรณ์สมัยนั้นมักจะมีแต่หนุ่มๆ ไม่ค่อยมีสาวๆเพราะถ้าเกิดมีอะไร ที่ไม่เข้าท่าเข้าทางขึ้นมาดวงตาของท่านจะเข้มเป็นพิเศษแล้วท่านก็ไล่ออกไปหมด ท่านบอกว่ากันไว้ดีกว่าแก้ท่านไม่ยอมปล่อยให้ เรื่องราวไม่งามเกิดขึ้นแล้วค่อยมาอโหสิกรรมกัน

         ภายหลังใครๆก็ไม่สามารถรอดพ้นหูตาของคุณยายไปได้หลวงพ่อเองยังกลัวคุณยาย แม้ท่านไม่ดุด่าแต่ท่านพูดรําพึงออกมาตรงๆ วันหนึ่งขณะที่หลวงพ่อกําลังผูกเชือกรองเท้าเตรียมจะเดินทางกลับหอพักท่านก็นั่งอยู่ที่เดิมของท่านแล้วรําพึงผ่านอากาศขึ้นมาประโยคหนึ่งเมื่อหลวงพ่อได้ยินก็ยังไม่ทันได้คิดแต่รับว่า “ครับ” แล้วเดินไปขึ้นรถที่ตลาดพอกําลังจะขึ้นรถก็เกิดสงสัยในคําพูดของคุณยายว่าท่านต้องมีนัยอะไรสักอย่าง จึงเดินย้อนกลับมาใหม่เห็นท่านกางมุ้งเรียบร้อยแล้ว

       ท่านถามขึ้นว่า “อ้าวคุณกลับมาทําไม” หลวงพ่อบอกคุณยายว่าสงสัยในสิ่งที่ท่านพูดว่าคงจะมีเหตุอะไรสักอย่าง ท่านเลยผางลงถูกกลางใจใสๆ ซึ่งหลวงพ่อก็รับปากกับท่านแล้วปฏิบัติตาม อย่างนั้นตลอดมากระแสความบริสุทธิ์จากดวงใจของคุณยายซึมผ่านเข้ามาในใจของหลวงพ่อทีละนิดๆทําให้ ความไม่บริสุทธิ์ที่มีอยู่ในใจค่อยๆหมดไปที ละน้อย แม้ยังไม่ถึงขั้นหมดกิเลสโดยสิ้นเชิง แต่ก็อยู่ในระดับที่สามารถเป็นคนดีที่โลกต้องการดํารงชีวิตอยู่ใน สังคมอย่างผาสุก และเอาตัวรอดจากสิ่งชั่วร้ายทั้งหลายได้