ทําไมต้องทําบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน

ประเพณีชาวพุทธ เมื่อมีผู้เสียชีวิต เรามักจะคุ้นเคยกับการทําบุญให้ผู้ตาย ๗ วัน ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน เคยสงสัยไหมว่า ทําไมต้องเป็นอย่างนั้น

การทําบุญ ๗ วัน คือ ช่วงที่ผู้ตายยังวนเวียนอยู่ในเมืองมนุษย์ นี่สําหรับผู้ที่ไม่ได้ไปมหานรก ก็จะได้มีโอกาส ๗ วันนั้นช่วยกันได้

การทําบุญ ๕๐ วัน คือ ช่วงที่กายละเอียดกําลังเข้าคิวรอคอยการพิพากษาจากพญายมราชในยมโลก

การทําบุญ ๑๐๐ วัน คือ ช่วงระหว่าง ๕๐ – ๑๐๐ วัน คือช่วงพิพากษา และส่งไปเกิดเป็นอะไรต่ออะไร เช่น ไปเกิดในยมโลก ไปเป็นมนุษย์ เป็นเทวดา เป็นเปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น

เพราะฉะนั้น ช่วง ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน จะเป็นช่วงที่กายละเอียดรับบุญได้ นี่คือหลักการนะ ส่วนใหญ่มักจะเป็นอย่างนี้ แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด เพราะฉะนั้นภายใน ๗ วัน ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน ก็ต้องทําบุญทุกบุญให้เต็มกําลัง แล้วอุทิศบุญไปให้กับผู้ที่เสียชีวิต

๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖