ชีวิตต้องเบิกบานด้วยตัวของเราเอง
นี่เป็นเรื่องที่สําคัญและสูงส่งมากเลย ถือว่า…สมหวังในชีวิต
เพราะ เราไม่ต้องไปพึ่งพาสิ่งใด ๆ ภายนอก
ต้องเป็นสุขได้ด้วยตัวของเราเอง
แม้อยู่เพียงลําพังที่ไหนก็แล้วแต่
พอหลับตาปุ๊บ ก็หาความสุขได้
หลับตา ลืมตา นั่ง นอน ยืน เดิน
หาความสุขจากภายในได้
ความสุขที่ไม่มีขอบเขตจํากัด
หาได้อย่างง่าย ๆ
อย่างนี้ถึงจะเรียกว่า
ชีวิตที่ “สัมบูรณ์”
๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๓