อย่าหวังให้ใครอุทิศบุญไปให้

เราอย่าไปหวังให้ผู้ที่มีชีวิตอยู่เขาทําบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้เลย ให้คิดว่า ถ้าเขาทําให้ นั่นเป็นผลพลอยได้ เพราะผู้ที่อยู่ในโลกมักจะถูกหล่อหลอมด้วยเรื่องราวที่ให้ข้องอยู่กับโลก ความรู้เกี่ยวกับเรื่องวิชชาของชีวิตไม่มี มีแต่วิชาหาเลี้ยงชีพเท่านั้น เพราะฉะนั้นเขาจะรู้เรื่องการทําบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้นั้น อย่าพึงหวัง

แม้เราเองก็เถอะ ก่อนที่จะมารู้เรื่องราวความจริงของชีวิต ก่อนนี้เราก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องในปรโลก ปู่ย่าตายายบรรพบุรุษของเราละโลกไปแล้ว เรายังไม่ค่อยทําบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่านเลย ปีหนึ่งก็อาจจะทํากันครั้งหนึ่ง โดยอ้างว่า ไม่มีเวลา จะต้องทํามาหากิน ต้องทํามาค้าขาย ต้องเลี้ยงลูก เลี้ยงครอบครัวบ้าง อ้างกันไปอย่างนั้น หรือบางทีก็เพราะความไม่รู้จริง ๆ

ชีวิตในปรโลก เป็นอยู่ได้ด้วยบุญ ด้วยบาป ด้วยตัวของเราเอง อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ คือ เราต้องพึ่งตัวเองด้วยการสั่งสมบุญทั้งทาน ศีล ภาวนาให้มาก ๆ ด้วยตัวเองตอนที่มีชีวิตอยู่

๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๕