แก้แค้นด้วยการคลายความโกรธ

ทําไมหลาย ๆ คน ชอบใช้วิธีการแก้แค้น…แทนการให้อภัย

ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ

๑. ภูมิต้านทานของใจเขาอ่อนแอ พลังแห่งความดีจึงไม่ได้ช่อง ความโกรธ ผูกโกรธ ความพยาบาทจึงได้ช่อง เป็นแหล่งกําเนิดของความคิดที่ไม่ถูกต้อง คือ คิดที่จะทําร้ายเขาตอบ โดยเข้าใจผิดคิดว่าการแก้แค้นหรือทําร้ายเขาตอบนั้นจะทําให้สบายใจ แต่ความจริงแล้วไม่มีความสบายใจเกิดขึ้นทั้งสองฝ่าย

๒. เพราะยังขาดความรู้ที่สมบูรณ์ในเรื่องราวความจริงของชีวิตว่าทําไปแล้วอะไรจะเกิดขึ้นต่อไปในชีวิตของเขา ทั้งชีวิตในโลกมนุษย์นี้และชีวิตหลังความตาย

๓. เขาไม่รู้วิธีที่จะทําให้ใจบริสุทธิ์ผ่องใส จนทําให้ใจมีภูมิต้านทานจนสามารถเอาชนะความรู้สึกที่ไม่ดีนั้นได้ ซึ่งสมาธิเป็นทางออก คือถ้าใจสงบนิ่ง แล้วกลับเข้าไปสู่ภายใน จนใจตั้งมั่นตรงนั้น ใจจะมีภูมิต้านทาน ความสุขจะเข้ามาแทนที่อยู่ในใจ

การแก้แค้นที่ถูกหลักวิชชา คือ ต้องคลี่คลายความโกรธที่ผูกไว้กับใจ ต้องแก้มันออกจากใจด้วยการฝึกสมาธิ ใจจะได้คลายความโกรธ แล้วความสุขความสบายใจก็จะเกิดขึ้นในตอนนั้น เมื่อเราสบายใจ ใจอยู่เหนือความรู้สึกที่จะแก้แค้น แล้วสักวันหนึ่งผู้ที่ทําร้ายเราก็จะเกิดความสํานึกผิดขึ้นเอง แล้วสิ่งดี ๆ จะตอบแทนเราอย่างมากมายอย่างที่เรานึกไม่ถึงเลย

เพราะฉะนั้น สมาธิคือทางออก และเมื่อเราฝึกสมาธิมากเข้า กระทั่งใจหยุดนิ่งถูกส่วนเข้าไปถึงดวงตะวันภายใน เมื่อมองผ่านแสงสว่างภายในไปแล้ว เราจะเข้าใจเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตได้ดียิ่งขึ้น

๑๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๒