เราใช้บุญเก่าทุกวัน

เราใช้บุญเก่าทุกวัน ตั้งแต่ตื่นนอนกระทั่งเข้านอน จะเรียกว่าทุกอนุวินาทีก็ได้ ที่ยังมีเรี่ยวมีแรงสูดลมหายใจเข้าออกอยู่ได้ ก็เพราะยังมีบุญเก่าปรนเปรอให้ชีวิตเป็นไป

เราใช้บุญเก่าตลอดเวลา
แต่บุญใหม่นาน ๆ ทําที มันจะไม่พอกัน

ในฐานะที่เราได้มาถึงความรู้อันบริสุทธิ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว เข้าใจชีวิตได้ดีขึ้นกว่าเดิม ก็ควรจะใช้ชีวิตในการสร้างบุญบารมีให้เต็มที่ เพราะบุญคือทุกสิ่งที่เราปรารถนา และบุญให้ผลเกินควรเกินคาดอย่างที่เรานึกไม่ถึง

๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕