อย่าคิดว่า…ทําบุญมาเยอะแล้ว

ถ้าตอนมีชีวิตอยู่ เราสร้างบุญกุศลเอาไว้
บุญก็จะนําเราไปสู่สุคติภพ
หล่อเลี้ยงให้เรามีความสุขในสุคติ โลกสวรรค์
ถ้าบาปหล่อเลี้ยง ก็ต้องไปอบายภูมิ
ไปเกิดเป็นสัตว์นรก เป็นอสุรกาย
เป็นเปรต เป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น
ทุกข์ทรมานอยู่ยาวนานนัก

เมื่อความตายไม่มีนิมิตหมาย ดังนั้นเราไม่ควรประมาท ชะล่าใจ
ต้องมีความพร้อมเสมอ
เราจะพร้อมและไม่กลัวต่อมรณภัยได้ ต่อเมื่อเราได้สั่งสมบุญ
กุศลเอาไว้ ด้วยการให้ทาน รักษาศีล แล้วก็เจริญภาวนาอยู่เป็นนิจ คือ
ทําสม่ําเสมอทุกวัน ไม่ให้ขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว ทํามากบ้าง
น้อยบ้าง เราก็ทําไป
แต่ว่าบุญ ควรจะทําให้มาก ๆ ทั้งทาน ศีล ภาวนา ทั้งทําหน้าที่
กัลยาณมิตร ต้องทําให้ครบถ้วนบริบูรณ์
เมื่อเราสั่งสมบุญเต็มที่แล้ว เราก็จะมีความพร้อมอยู่ในตัว จะมีปีติ
มีมหาปีติเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา พร้อมเสมอ ไม่ว่าจะละสังขารด้วยอาการใด
ที่ไหน ก็ไม่หวั่นไหว เพราะเรามีบุญเป็นที่พึ่ง
ยิ่งเราเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ก็ยิ่งมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง พอถึง
พระรัตนตรัยในตัวแล้ว เราจะเลือกเกิดในสุคติภพ ภพภูมิไหนก็ได้ เหมือน
เศรษฐี มหาเศรษฐีที่มีทรัพย์มากจะไปอยู่ในสถานที่ที่สวยงามประณีต
สะดวกสบายตรงไหนก็ได้ เพราะมีทรัพย์มาก เรามีบุญมากก็เช่นเดียวกัน
นะลูกนะ

เพราะฉะนั้น ต้องหมั่นสั่งสมบุญ อย่าชะล่าใจว่า เราทําบุญมาตั้งเยอะแยะแล้ว ถ้าบุญเราเยอะ เราก็ต้องสมหวังดังใจในทุกสิ่ง แต่นี่บางครั้งเราก็สมหวัง บางครั้งเราก็ไม่สมหวัง บางครั้งชีวิตก็ราบรื่น บางครั้งชีวิตก็ขลุกขลัก บางครั้งก็ขลุกขลิก นี่ก็เป็นเครื่องบ่งชี้ว่า เรายังสั่งสมบุญมาไม่มาก อย่าไปคิดว่า เราทํากันมามากมายแล้ว ยังนะลูกนะพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ํา ภาษีเจริญ และคุณยายอาจารย์ของเรา ท่านสั่งสมบุญไม่ขาด ทั้งทาน ศีล ภาวนา ทั้งทําหน้าที่กัลยาณมิตร ทั้งทําวิชชาปราบมาร ไปรู้ไปเห็นวิชชาธรรมกาย ปราบพญามารมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม เพื่อตัวเองจะได้พ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามารสรรพสัตว์ ก็จะพลอยหลุดพ้นไปด้วย ท่านยังรําพึงอยู่เรื่อย ๆ ว่า ท่านเพิ่งสร้างบุญมาได้นิดเดียว
เพราะฉะนั้น อย่าเพิ่งชะล่าใจนะลูกนะว่า
เราได้สั่งสมบุญกันมาเยอะแล้ว
เรายังทําไปได้หน่อยเดียวเท่านั้น
เดี๋ยววัน เดี๋ยวคืน เดี๋ยวก็จะหมดเวลาแล้ว

14 เมษายน พ.ศ. 2545