คือ..ความเรียบง่ายภายใน

ครูสอนภาษาท่านหนึ่งกล่าวว่า การเรียนภาษามันต้องง่ายๆ ตรงไปตรงมา เพราะภาษาหรือประโยคคําพูด ไม่ได้เริ่มต้นมาจาก นักปราชญ์ บัณฑิต หรือบัญญัติสวรรค์ แต่เริ่มต้นจากชาวบ้านธรรมดา คือ มีประธาน มีกริยา แล้วก็มีกรรม ท่านก็ยกตัวอย่างว่า เช่น ฉันกินข้าว และ หลังจากนั้นก็มีผูกประโยคกันให้ซับซ้อน ให้ดูเลิศหรูสละสลวยกันขึ้นมา แต่จริงๆ ก็มีความหมายแค่ ฉันกินข้าว

             การปฏิบัติธรรมก็เช่นเดียวกันจริงๆ แล้วมันเรียบง่าย สบาย ๆเข้าถึงได้โดยไม่ยากทําใจให้อินโนเซนท์เหมือนเด็กๆ ง่ายๆเดี๋ยวก็เข้าถึงได้แล้วสิ่งที่เป็นความลับ เหลือเชื่อ เช่น เรื่องนรก สวรรค์ นิพพานก็จะถูกเปิดเผยออกมา สว่าง กระจ่าง เหมือนเราชักม่านแห่งความมืดในยามรัตติกาล ให้แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์ ได้โคจรทําความสว่างแก่โลก มันก็ง่ายๆ แค่นั้นเอง

๓๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๒