คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

           พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ตรัสว่า “พระนิพพานเป็นเยี่ยม” นี่คือ คํายืนยันของท่านผู้รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรมทั้งปวง เพราะฉะนั้นที่เราเวียนว่ายตายเกิดกันมานับภพนับชาติไม่ถ้วน เป้าหมายของเรา คือ ทําพระนิพพานให้แจ้ง ถ้ายังไม่แจ้งก็ต้องทํากันต่อไปนิพพานจะแจ้งได้นั้น จะต้องอาศัยกําลังบุญบารมีที่เราได้สั่งสมอบรมมาในแต่ละภพแต่ละชาติ มากบ้างน้อยบ้าง กลั่นกายวาจาใจ ธาตุธรรมเห็นจําคิดรู้ของเรา ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ พอบริสุทธิ์มากเข้า ใจก็หยุดนิ่ง...

ครูไม่ใหญ่ไม่อยากให้มนุษย์ตายฟรี อยู่กันไปวัน ๆ หรืออยู่กันไปอย่างนั้นเอง ไม่อยากให้มนุษย์มีชีวิตอยู่บนความทุกข์ทรมาน แม้เราไม่อาจจะหลีกเลี่ยงปัญหา หรือแรงกดดัน ซึ่งสิ่งแวดล้อมมัน เป็นอย่างนี้ก็ตามแต่เราสามารถหาแหล่งที่พักพิงของใจได้ภายในตัว ด้วยวิธีที่ง่าย ตรง ลัดประหยัดสุด ประโยชน์สูง ไม่ต้องลงทุน ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรเลย นั่นคือการทําสมาธิ ถ้ามนุษย์ทุกคนในโลก เข้าถึงธรรมภายในได้ สิ่งดี ๆ จะเกิดขึ้นกับโลกใบนี้ ครูไม่ใหญ่ยังยืนยันว่า สันติภาพของโลกต้องเกิดจากสันติสุขภายในของมวลมนุษยชาติ เพราะว่าเมื่อเข้าถึงสันติสุขภายในแล้ว ความคิดที่จะไปขัดแย้งกันก็จะหมดไป จะมีความรักและปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์อย่าง แท้จริงเกิดขึ้น จะเกิดความรู้สึกอยากให้ อยากแบ่งปัน...

ข้อ 1. เมื่อกลับไปถึงบ้าน เอาบุญไปฝากคนที่บ้าน ข้อ 2. จดบันทึกผลของการปฏิบัติธรรม ข้อ 3. ก่อนนอนให้นึกถึงบุญที่ได้สั่งสมมาทั้งหมด ข้อ 4. เวลานอนหลับ ให้หลับในอู่ทะเลบุญ ข้อ 5. เวลาตื่นนอน ให้ตื่นในอู่ทะเลบุญ ข้อ 6. เมื่อตื่นแล้ว รวมใจเป็นหนึ่งกับองค์พระ 1 นาที ใน 1 นาทีนั้น ให้เรานึกว่า เราโชคดี ที่รอดมาอีกหนึ่งวัน...

           สันติภาพที่แท้จริงของโลกจะเกิดขึ้นได้ มีวิธีเดียวเท่านั้น คือให้ เข้าถึงสันติสุขภายใน เข้าถึงพระธรรมกายซึ่งเป็นทุกสิ่ง เป็นแหล่งกํา เนิดแห่งความสุข แหล่งกํา เนิดแห่งความบริสุทธิ์ แหล่งกํา เนิดของสติ ของปัญญา ของความรู้แจ้งในชีวิต เป็นที่สุดแห่งการแสวงหา เป็นที่ดับความ สงสัย เป็นที่พึ่งที่ระลึกของบุคคลที่เข้าถึงได้ จะเป็นผู้เบิกบานเป็นนิจ สว่างไสวเป็นนิจ เหมือนดวงอาทิตย์ดวงจันทร์ที่ไม่ตกเลย เพราะฉะนั้น สันติภาพโลกสามารถเป็นจริงได้ ไม่ใช่เพ้อฝัน ถ้าหากว่า ทุกคนเข้าถึงพระธรรมกายได้ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2542

ในระหว่างที่เรายังมีชีวิตอยู่... เราจะดําเนินชีวิตอย่างไร ให้ได้ประโยชน์สูงสุดของการมาเกิดเป็นมนุษย์ ประโยชน์สูงสุดของชีวิต...คืออะไร ก็ต้องดูจากผู้ที่บรรลุประโยชน์อันสูงสุด คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระอรหันต์ทั้งหลาย ที่ท่านได้บรรลุประโยชน์อันสูงสุดของชีวิตในสังสารวัฏแล้ว คือ สามารถดับทุกข์และหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะได้ นั่นคือประโยชน์อันสูงสุดของชีวิต... ส่วนการทํามาหากินเพื่อให้ได้ทรัพย์มาหล่อเลี้ยงสังขาร และนํามาสร้างบารมีนั้น ยังเป็นเรื่องรองลงมา แม้จะมีความจําเป็นก็ตาม แต่เรามีสิ่งเหล่านั้นก็เพื่อ...แสวงหาสิ่งที่ประเสริฐที่สุดในชีวิต ๑๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๒

อะไรคือแก่นสารของชีวิต ความจริงในโลกนี้ ไม่มีอะไรเป็นแก่นสารเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคน สัตว์ สิ่งของ เรื่องธุรกิจการงาน บ้านช่อง เรื่องอะไรก็ไม่เป็นแก่นสารของชีวิตทั้งนั้น สิ่งที่สําคัญ คือ การฝึกจิตให้หยุดนิ่ง ให้บริสุทธิ์ ให้เข้าถึงธรรมภายใน ดูชีวิตของชาวโลกทั่วไป ตายแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้ นอกจากบุญและบาปเท่านั้น ทั้งโลกก็เป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้น แก่นสารของชีวิตอยู่ที่ใจหยุด ใจนิ่ง ใจที่ดิ่งเข้าไปสู่ภายใน ไปพบสรณะภายใน ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง ๑๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๙