คุณยาย In My Heart

คุณยายมีสิ่งซ่อนเร้นอยู่ภายในร่างที่สงบเงียบ เรียบง่าย และอ่อนน้อมถ่อมตน คือ ไม่ว่าจะหลับตาหรือลืมตาท่านก็มองเห็นความสว่างภายในพอมองผ่านแสงสว่างท่านก็จะเห็นดวงภายใน และกายภายใน เห็นพระธรรมกายซ้อนกันอยู่เป็นชั้นๆเมื่อส่งใจผ่านเข้าไปเรื่อยๆ ความละเอียดของใจก็จะลุ่มลึกยิ่งขึ้น มิฉะนั้นแล้วจะไม่สามารถตอบคําถามของพระเดชพระคุณหลวงปู่ได้เลย ท่านต้องส่งใจผ่านไปถึงจุดที่เป็นคําถาม ใจต้องไปอยู่ ณจุดนั้นตลอดเวลา เพราะเมื่อผ่านจากคําถามไปแล้วจึงจะถึงคําตอบได้ เมื่อคุณยายค้นคว้าวิชชาธรรมกายได้นานวันเข้าท่านก็รู้สึกปีติสุขในธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและซาบซึ้งในพระคุณของพระเดชพระคุณหลวงปู่ซาบซึ้งในวิชชาธรรมกาย รวมถึงการที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ท่านตั้งใจที่จะสร้างบารมีทุกอนุวินาทีเพราะท่านเห็นและรู้แล้วว่าท่านเกิดมาสร้างบารมีเพื่อปราบมารประหารกิเลสให้สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ และมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม โดยจะต้องปราบมารให้สําเร็จเสียก่อน เพราะเรื่องมารเป็นเรื่องใหญ่ มารเป็นผู้บันดาลให้สิ่งต่างๆ บังเกิดขึ้นมาเพื่อครอบงําสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลาย วิธีการที่จะทําให้รู้แจ้ งเห็นแจ้ งในเรื่อ งนี้ได้ก็มีเพีย งการเข้าถึงพระธรรมกายเท่านั้น การที่คุณยายรู้เป้าหมายชีวิตได้ชัดเจนเพียงนี้เพราะท่านได้เห็นแล้วว่าก่อนมาเกิดท่านมาจากไหนมาทําไม...

ถ้าหากไม่มีคุณยายหรือไม่ได้พบกับคุณยายดูเหมือนว่าชีวิตของหลวงพ่อรวมถึงศิษยานุศิษย์อีกเป็นจํานวนมากคงต้องลอยเคว้งคว้างอยู่ในห้วงทะเลแห่งความทุกข์ระทม เหมือนคนหลงทางในป่ารกที่หาทางออกไม่พบ คุณยายเป็นเสมือนผู้จุดประทีปในที่มืดและบอกทางแก่คนหลงทาง ทําให้เราได้พบแสงสว่างในชีวิต ท่านเป็นยอดกัลยาณมิตร ที่คอยประคับประคองหลวงพ่อและหมู่คณะวัดพระธรรมกายมาตั้งแต่ต้น ยามใดที่หลวงพ่อระลึกถึงท่าน ก็จะตระหนักว่าถ้าไม่มีท่านแล้ว ก็จะไม่มีเราที่อยู่ในเส้นทางการสร้างบารมีในวันนี้อย่างแน่นอนและคงหาผู้ที่ทําลายความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องเป้าหมายของชีวิต ชีวิตหลังความตายเรื่องนรก เรื่องสวรรค์และเรื่องกฎแห่งกรรมไม่ได้อย่างแน่นอน เพราะยังไม่เคยมีใครให้ความกระจ่างได้มากเท่ากับคุณยายเลย ทั้งๆ ที่ท่านไม่รู้หนังสือ อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ แต่น่ามหัศจรรย์เพราะผู้ที่มีการศึกษาสูงทุกชนชั้นยังต้องไปกราบขอเรียนธรรมะกับท่าน หรือขอคําปรึกษาจากท่าน โดยถามในสิ่งที่คนอื่นให้คําตอบไม่ได้ เรื่องไปนรกไปสวรรค์นั้น สําหรับคุณยายแล้วเป็นเหมือนกับการเดินออกจากห้องนอนไปเข้าห้องน้ําเท่านั้นเอง นอกจากนี้ในเวลาที่ลูกศิษย์ต้องประสบกับโรคภัยร้ายแรงที่แพทย์ล้วนส่ายหน้าคุณยายจะบอกคนไข้ให้นั่งหลับตาทําสมาธิ แล้วท่านจะช่วยรักษา ซึ่งในสมัยนั้นไม่มีใครทราบว่าการนั่งสมาธิสามารถช่วยรักษาโรคได้แต่ในปัจจุบันนี้ ผลการวิจัยของนักวิทยาศาสตร์ได้ยืนยันชัดเจนแล้วว่าการนั่งสมาธิสามารถช่วยรักษาโรคได้จริง ถึงขนาดที่นิตยสารชื่อดังฉบับหนึ่งของสหรัฐอเมริกายังต้องนําผลการวิจัยเรื่องนี้มานําเสนอ คุณยายเคยพูดว่า ชาตินี้ยายไม่รู้หนังสือชาติต่อไปยายจะบวชตั้งแต่ยังเยาว์และได้ปฏิบัติธรรมะ ยายจะแทงตลอดหมดแล้วก็รู้ทุกภาษา หลวงพ่อบอกว่า...

คุณยายเป็นหนึ่งในนักรบกองทัพธรรมที่มีหน้าที่ทําวิชชาเป็นหลัก นับตั้งแต่เข้าไปในโรงงานทําวิชชาของวัดปากน้ํา ภาษีเจริญ ซึ่งเป็นที่ชุมนุมของผู้มีบุญญาธิการที่เข้าถึงพระธรรมกายแล้วท่านได้เข้าไปรวมกลุ่มเพื่อทํางานอันยิ่งใหญ่และศึกษาวิชชาธรรมกายขั้นสูง อันเป็นเรื่องยากเกินกว่าที่คนทั่วไปจะเข้าใจจากคําบอกเล่า ยกเว้นแต่จะปฏิบัติด้วยตนเองจนรู้แจ้งเห็นจริงตามไปด้วย แม้ท่านมีภารกิจอันสูงส่งอยู่ภายในโรงงานทําวิชชาแต่เมื่อท่านเดินออกจากโรงงานทําวิชชาแล้ว ท่านก็ดูเหมือนแม่ชีธรรมดาๆ ที่เรียบง่ายคนหนึ่งเท่านั้นเพราะไม่มีใครทราบถึงภารกิจที่ท่านทําอยู่ สาเหตุที่ไม่มีใครล่วงรู้ก็เพราะโดยปกติแล้วผู้ทําวิชชาจะไม่นําเรื่องราวในโรงงานออกมาพูดกัน เพราะคนทั่วไปที่อยู่ภายนอกอาจตามไม่ทันแล้วเข้าใจผิดคิดเห็นเป็นอย่างอื่นได้หากจะพูดก็พูดกันเองในหมู่ผู้ทําวิชชาเท่านั้น โดยพูดไม่กี่ประโยคก็เข้าใจได้เพราะเห็นแจ้งพร้อมๆ กันอยู่แล้ว ในช่วงที่คุณยายเข้าไปในโรงงานทําวิชชาใหม่ๆ ท่านยังไม่คุ้นเคยกับภาษาที่ใช้ในโรงงานทําวิชชา แต่ท่านก็ตั้งใจมากและไม่เคยขาดการเข้าทําวิชชาแม้แต่เพียงวันเดียว ซึ่งการที่ใครคนใดคนหนึ่งจะสมัครใจอยู่ในพื้นที่อันจํากัด คือ บริเวณ โรงงานทําวิชชา ไปมาแค่เพียงหอฉันกับโรงงานและที่พักเป็นระยะเวลาหลายปีนับว่าไม่ใช่เรื่องง่ายลองนึกดูว่าหากเราต้องอยู่ในบ้านสักหนึ่งปีโดยไม่ต้องไปไหนเลย เพียงแค่เดินไปเปิดปิดประตูรั้วหน้าบ้านแล้วกลับเข้าห้องมานั่งหลับตาเจริญภาวนาอย่างเดียวจะเป็นอย่างไร แต่คุณยายใช้ชีวิตในโรงงานทําวิชชานานหลายสิบปีโดยปฏิบัติกิจวัตรเหมือนกันทุกวันได้ท่านบอกว่าท่านไม่คิดเรื่องอื่นเลย คิดแต่เพียงเรื่องที่จะศึกษาวิชชาธรรมกายเท่านั้น คุณยายเล่าว่า ชีวิตของท่านในช่วงเวลานั้นมีความสุขมาก ท่านเป็นบุคคลที่อุดมไปด้วยคุณธรรมและคุณวิเศษภายในตัว...

ฝ่ายสุดท้ายของกองทัพธรรมคือฝ่ายกองเสบียงซึ่งมีทั้งผู้ที่อยู่ในวัดและนอกวัด ผู้ที่อยู่นอกวัดได้แก่ท่านเจ้าภาพที่เป็นคฤหัสถ์มีหน้าที่ประกอบอาชีพเพื่อแสวงหาทรัพย์ เมื่อมีทรัพย์แล้วก็นํามาบริจาคเพื่อทําบุญหล่อเลี้ยงวัดวาอาราม เช่น ส่งอาหารเข้าโรงครัวเพื่อให้ผู้มีหน้าที่นํามาปรุงเลี้ยงพระภิกษุสามเณร และผู้ที่อยู่ในวัดทั้งหมด ฝ่ายกองเสบียงที่อยู่ภายในวัดเช่น อุบาสิกาแม่ชีที่มีหน้าที่ทําครัว หรือจัดภัตตาหารเลี้ยงพระ เป็นต้น ทั้ง 4 ฝ่ายของกองทัพธรรมนี้ต้องทําหน้าที่สอดคล้องกัน เพื่อรองรับภารกิจในการปราบมาร

เนื่องจากมนุษย์ยังจําเป็นต้องอาศัยอาคารสถานที่ต่างๆ เพื่ออํานวยความสะดวกในการปฏิบัติธรรม สําหรับทําวิชชา หรือทําหน้าที่เทศน์สอนและเผยแผ่ จึงจําเป็นต้องมีฝ่ายที่3 คือฝ่ายปฏิสังขรณ์ที่จะทําหน้าที่สร้างถาวรวัตถุ รวมทั้งซ่อมแซมและบํารุงรักษาวัดวาอาราม เปิดโอกาสให้ฝ่ายทําวิชชาและฝ่ายเผยแผ่ทําหน้าที่ได้โดยสะดวก ฝ่ายปฏิสังขรณ์จึงต้องรับหน้าที่นี้ซึ่งโดยมากแล้วมักเป็นผู้ที่ไม่ถนัดในการทําภาวนา การศึกษา หรือการถ่ายทอดธรรมะเพื่อเผยแผ่

กองทัพธรรมมีความจําเป็นต้องเผยแผ่เพราะงานสู้รบกับพญามารจะประสบความสําเร็จได้ง่ายขึ้นก็ต่อเมื่อมนุษย์ทุกคนในโลกได้รู้ว่าตนเองมีพระธรรมกายอยู่ภายในตัว เป็นพระรัตนตรัยภายในซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันแท้จริง สามารถเข้าถึงและเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ หากมนุษย์ทุกคนสามารถเข้าถึงพระธรรมกายแล้วจะพบว่า มนุษย์แตกต่างกันอยู่แต่เพียงเฉพาะภายนอก แต่สิ่งที่อยู่ภายใน คือพระธรรมกายนั้นเหมือนกัน เพราะพระธรรมกายมีรูปร่างหน้าตาเหมือนกันทั้งหมด และอยู่ในอิริยาบทเดียวกัน คือท่านั่งขัดสมาธิเจริญภาวนา เมื่อมนุษย์เข้าถึงพระธรรมกายแล้ว จะสามารถศึกษาวิชชาเพิ่มเติมจนกระทั่งจักขุ ญาณปัญญา วิชชา และแสงสว่างเกิดขึ้น จากนั้นจึงจะสามารถเรียนวิชชาที่ 1 คือ ปุพเพนิวาสานุสติญาณทําให้ระลึกชาติได้และรู้ว่าเราเวียนว่ายตายเกิดอย่างนี้มาตั้งแต่เมื่อใด วิชชาที่ 2 คือ จุตูปปาตญาณ ทําให้ทราบเกี่ยวกับเรื่องกฎแห่งการกระทําหรือกฎแห่งกรรม และวิชชาที่ 3...